نوبت دهی

شکستگی اینترتروکانتریک استخوان ران بدنبال اصابت گلوله

 

این عمل جراحی توسط دکتر مهرداد منصوری انجام شده است.

شکستگی اینترتروکانتریک به دسته ای از شکستگی های استخوان ران میگویند که در قسمت های بالایی استخوان و نزدیک به لگن ایجاد میشود. این شکستگی ها معمولا در افراد مسن و به علت پوکی استخوان ایجاد میشوند.

بدنبال زمین خوردن افراد مسن، احتمال این نوع شکستگی زیاد است. گاهی اوقات شکستگی اینترتروکانتریک در سنین پایین تر و در جوان ها ایجاد میشود. در این افراد به علت اینکه استخوان، محکم است شکستگی فقط بدنبال وارد شدن نیروهای زیاد به اندام بوجود میاید. این نیروها میتوانند بدنبال تصادف اتومبیل یا سقوط از ارتفاع موجب شکستگی استخوان شوند.

بیمار مورد نظر ما یک مرد ۲۹ ساله است که در حین کوهنوردی و در حالیکه یک سلاح شکاری ساچمه زنی را همراه داشته است دچار حادثه میشود. سلاح بطور تصادفی شلیک شده و قسمت خارجی لگن بیمار آسیب میبیند. با انتقال مصدوم به بیمارستان و تهیه رادیوگرافی از ناحیه آسیب دیده شکستگی ناحیه لگن بیمار آشکار میشود. در زیر تصویر رادیوگرافی بیمار دیده میشود.

شکستگی اینترتروکانتریک

همانطور که دیده میشود تعداد زیادی ساچمه در ناحیه لگن پراکنده شده اند. دو فلش یه دو طرف محل شکستگی در ناحیه اینترتروکانتریک استخوان ران اشاره میکنند. بیمار زخم بزرگی هم در قسمت خارجی باسن داشت که محل ورود ساچمه ها بود. با درنظر گرفتن جابجایی شدید در محل شکستگی و باز بودن شکستگی بیمار قطعا نیاز به عمل جراحی داشت.

شکستگی باز به شکستگی گفته میشود که در آن قطعات شکسته شده به فضای بیرون از بدن راه پیدا میکنند. با این تعریف میتوان تمام شکستگی هایی را که بر اثر اصابت مستقیم گلوله به استخوان ایجاد میشوند را شکستگی باز دانست. شکستگی های باز خطر عفونت بالایی دارند و احتمال جوش نخوردن شکستگی در آنها زیاد است.

در حین جراحی مشاهده شد که تکه های پارچه شلوار بیمار، تکه های پلاستیک و نمد بکار برده شده در گلوله به داخل زخم رفته اند. تعداد زیادی ساچمه فلزی هم در داخل زخم و درون عضلات ناحیه باسن پراکنده شده بودند.

در شکستگی های باز مهم ترین اقدام پزشک خارج کردن تمامی اجسام خارجی است که به درون زخم وارد شده اند. همچنین تمامی بافت هایی که بر اثر ضربه وارد شده له شده اند باید از زخم خارج شوند. این کار برای بیمار انجام شد.

قسمت زیادی از استخوان تروکانتر بزرگ بیمار از بین رفته بود. شکستگی جااندازی شده و برای بیحرکت کردن آن از وسیله ای به نام دی اچ اس DHS استفاده شد. تصویر پس از جراحی بیمار در زیر دیده میشود.

شکستگی اینترتروکانتریک

به علت اینکه خطر عفونت در این بیمار بسیار بالا بود از آنتی بیوتیک موضعی در محل زخم استفاده شد. بیضی های بزرگی که در درون بدن بیمار دیده میشوند از ماده جامد خاصی درست شده اند که در عرض چند هفته آنتی بیوتیک را در اطراف خود آزاد کرده و مانع رشد میکروبی در ناحیه میشود. فلش به محل شکستگی اشاره دارد. همانطور که در تصویر بعد از جراحی دیده میشود تعدادی از ساچمه های فلزی در درون بدن بیمار باقی مانده اند.

این ساچمه ها در درون عضلات باسن پراکنده بوده و نیازی به خارج کردن آنها نیست. خارج کردن تک تک این ساچمه ها مستلزم برش های متعدد در عضلات باسن است که موجب آسیب شدیدی به آن میشود.

در نتیجه ساچمه هایی که در مسیر جراحی دیده میشوند خارج شده و دیگر ساچمه ها به حال خود رها میشوند. در صورتی که ساچمه نزدیک به رگ یا عصب اصلی بوده یا به درون مفصل رفته یا بسیار به زیر پوست نزدیک باشد باید خارج شود و در غیر این صورت میتواند در بدن باقی بماند.

پس از گذشت سه ماه شکستگی بیمار بطور کامل جوش خورد. در مراحل بعدی وسیله دی اچ اس و بیضی های حاوی آنتی بیوتیک از بدن بیمار خارج شدند. تصویر ناحیه لگن بیمار که پس از جوش خوردن شکستگی تهیه شده است در زیر دیده میشود

شکستگی اینترتروکانتریک

 

مشاوره