نوبت دهی

تعویض مفصل ران در ناحیه لگن بدنبال شکستگی قبلی استابولوم

این بیمار به توسط دکتر مهرداد منصوری تحت درمان قرار گرفته است

بیمار مرد ۴۶ ساله ایست که به علت درد مفصل ران راست مراجعه کرده است. درد وی از دو سال قبل و بعد از تصادف اتومبیل ایجاد شد. در آن حادثه ایشان دچار دررفتگی مفصل ران همراه با شکستگی استابولوم شده است. دررفتگی مفصل ران جااندازی شده و برای درمان شکستگی لب خلفی استابولوم از کشش اسکلتال استفاده شده است.

بعد از سه ماه استراحت در منزل و کشش اسکلتال، بیمار شروع به راه رفتن کرده ولی در هنگام راه رفتن احساس درد لگن داشته است. از آن زمان تا کنون شدت درد بتدریج زیادتر شده و در این مدت بیمار هیچگاه نتوانسته بدون عصا راه برود.

بیمار بدون عصا قادر به راه رفتن نبود و ذکر میکرد درد شدید مفصل ران گاهگاهی وی را شبها از خواب بیدار میکند. در معاینه حرکات مفصل ران راست بیمار بخصوص خم شدن آن محدود و دردناک بود. برای بررسی بیشتر از لگن بیمار رادیوگرافی به عمل آمد.

آرتروز لگن

در رادیوگرافی بیمار که در بالا دیده میشود تغییرات غیر طبیعی زیر در مفصل ران راست دیده میشود

  • کم شدن فاصله مفصلی یا به عبارتی فاصله بین سر استخوان ران و حفره استابولوم در قسمت بالا
  • جابجا شدن و تغییر مکان سر استخوان ران در درون حفره استابولوم
  • افزایش تراکم استخوان بالای استابولوم بصورت سفیدتر شدن آن
  • نامنظم شدن استخوان در سطح داخلی استابولوم

شدت درد بیمار در حال افزایش بوده و درد بیمار با درمان های غیر جراحی بهبود نیافته بود. تصمیم گرفته شد که درمان بیمار با استفاده از عمل جراحی انجام شود. قبل از انجام عمل جراحی از لگن بیمار سی تی اسکن به عمل آمد. فیلم بازسازی شده از سی تی اسکن سه بعدی لگن بیمار در زیر دیده میشود

 در این فیلم مشخص است که قطعه بزرگی از لبه خلفی استابولوم شکسته و جابجا شده است و متاسفانه به دلیل درمان نامناسب قطعه شکسته شده در محل نامناسبی جوش خورده است بطوری که قسمتی از سر استخوان ران به توسط استابولوم پوشیده و محافظت نمیشود. این وضعیت در دراز مدت میتواند بسرعت موجب تخریب مفصل ران شده و سر استخوان ران و حفره استابولوم را از وضعیتی که دارند بدتر کند.

پس عمل جراحی تعویض مفصل ران نباید بیش از این به تاخیر بیفتد و گرنه بدست آوردن یک نتیجه مطلوب از عمل جراحی ممکن است با گذشت زمان مشکل تر شود. با این حال عمل جراحی این بیمار با مشکلات خاصی همراه است.

مهمترین مشکل بیمار اینست که پشت حفره استابولوم به اندازه کافی استخوان ندارد و گذاشتن کاسه فلزی مفصل مصنوعی در داخل آن ممکن است تا حدودی موجب ناپایداری این کاسه فلزی شود چون به اندازه کافی ا طرف استابولوم حمایت نمیشود. چاره کار در این موارد استفاده از پیوند استخوان است.

در مورد این بیمار از پیوند استخوان آلوگرافت Allograft استفاده شد. آلوگرافت در واقع استخوانی است که از انسان دیگری (معمولا افراد متوفی) بدست میاید. در حین جراحی استخوان آلوگرافت به شکل مناسب تراشیده شده و در محل خالی پشت حفره استابولوم گذاشته شده و به توسط یک عدد پلاک به استخوان اصلی لگن فیکس و محکم شد و بدین ترتیب پشت استابولوم هم دارای استخوانی شد که میتوانست کاسه فلزی مفصل مصنوعی را حمایت کند.

بدنبال آن سطح داخلی حفره استابولوم همراه با آلوگرافت با ابزار خاصی به شکل نیمکره تراشیده شده و کاسه فلزی در درون آن قرار گرفت. سپس سر فلزی مفصل مصنوعی به توسط پایه فلزی در داخل کانال استخوان ران فیکس شده و در داخل کاسه فلزی یک کاسه پلاستیکی از جنس پلی اتیلن گذاشته شده و سر فلزی مفصل مصنوعی در درون آن قرار گرفت.

درد مفصل ران بیمار بعد از چهار روز از عمل جراحی کاملا از بین رفت. به علت استفاده از آلوگرافت بیمار به مدت سه ماه نباید روی اندام تحتانی عمل شده وزن بگذارد. به همین منظور در این مدت از دو عصای زیر بغل استفاده کرد. بعد از این مدت بیمار شروع به راه رفتن بدون عصا کرد و اکنون بعد از گذشت شش ماه از جراحیی بیمار بدون درد و لنگش و بدون عصا راه میرود.

در زیر رادیوگرافی های بعد از جراحی بیمار دیده میشود.

تعویض مفصل لگن و ران

 تعویض مفصل لگن و ران

برای مطالعات بیشتر به “مجموعه مقالات تعویض مفصل ران” مراجعه کنید.

مشاوره