این بیمار به توسط دکتر مهرداد منصوری “متخصص ارتوپدی” تحت درمان قرار گرفته است
بیمار خانم ۵۵ ساله ای است که از حدود هفت سال قبل دچار درد در مفصل ران چپ شده است. درد وی در ابتدا کم بوده ولی بتدریج افزایش میابد تا به حدی میرسد که همیشه وجود دارد. راه رفتن و یا هر حرکتی در مفصل ران دردناک است.
بیمار در طول شب مکررا به علت درد از خواب بیدار میشود. حرکت مفصل هم محدود شده است. وی نمیتواند به راحتی پای خود را حرکت دهد. گویی مفصل خشک شده و حرکت آن در اختیار بیمار نیست.
حرکت مفصل همراه با احساس سایش دو چیز بر روی هم است و این سایش بسیار دردناک است. بیمار در حین راه رفتن لنگش دارد و در چند ماه اخیر مجبور شده است تا برای بهتر راه رفتن از عصا استفاده کند.
وقتی از لگن بیمار رادیوگرافی به عمل آمد آرتروز شدیدی در مفصل ران مشاهده شد. تصویر رادیوگرافی لگن بیمار در زیر دیده میشود.
در تصویر بالا دیده میشود که
فاصله مفصل یعنی فاصله بین سر استخوان ران و حفره استابولوم از بین رفته است. این فاصله بطور طبیعی نشان دهنده غضروف مفصلی است و از بین رفتن آن نشانه از بین رفتن کامل غضروف و سایش استخوان ها بر روی یکدیگر است
استخوان در دو طرف مفصل قدری سفیدتر به نظر میرسد. این تغییر در رادیوگرافی به علت متراکم تر شدن استخوان ایجاد میشود که از علائم آرتروز یا استئوآرتریت مفصل است
نکته مهم در این تصویر رادیوگرافی تغییر شکل سر استخوان ران است. سر استخوان بزرگ و گردن استخوان کوتاه شده است. میتوان گفت ساییدگی مفصل به علت این تغییر شکل ایجاد شده است. بزرگ شدن سر استخوان ران همراه با کوتاه شدن گردن استخوان معمولا از عوارض ابتلا به بیماری پرتس است.
البته بیماری پرتس بیشتر در پسرها دیده میشود ولی در دخترها هم وجود دارد و اتفاقا در صورت بروز در دخترها معمولا با عوارض بیشتری همراه است. یکی ار این عوارض بزرگ شدن سر استخوان ران و کوتاه شدن گردن استخوان است.
این تغییر شکل در دوران کودکی و نوجوانی علائمی ندارد ولی در سنین میانسالی میتواند موجب ساییده شدن مفصل و بروز آرتروز شود
بیمار تحت عمل جراحی تعویض مفصل ران قرار گرفت. در حین عمل جراحی سر و گردن استخوان ران خارج شده و یک سر فلزی جایگزین آن شد. سپس سطح داخلی حفره استابولوم تراشیده شده و در داخل آن یک کاسه فلزی قرار گرفت.
در داخل این کاسه فلزی کاسه کوچکتری از جنس پلی اتیلن گذاشته شده و سپس سر فلزی در داخل آن گذاشته شد. بدین ترتیب بیمار صاحب یک مفصل مصنوعی ران شد.
در تصویر زیر رادیوگرافی لگن بعد از عمل جراحی دیده میشود.
بیمار روز بعد از جراحی دیگر دردی در ناحیه لگن احساس نمیکرد. دردی که سالها با وی بوده و آسایش را از او سلب کرده بود در عرض یک روز از بین رفت. صبح روز بعد ار جراحی، بیمار بعد از سالها برای اولین بار بدون درد از خواب بیدار شد.
روز بعد از جراحی بیمار با کمک فیزیوتراپ از تخت پایین آنده و با کمک واکر شروع بهر اه رفتن کرد. او میتوانست هر دو پای خود را بر روی زمین قرار داده و بدون در راه برود. احساس میکرد پایش سبک تر شده و میتواند راحت تر آن را حرکت دهد.
بیمار دو روز بعد از جراحی ار بیمارستان مرخص شده و نرمش های خاصی را در منزل انجام میداد. با گذشت چند هفته از جراحی میتوانست بدون کمک واکر یا عصا راه برود. لنگش وی بعد از جراحی و پس از تقویت عضلات لگن ار بین رفت.
او افسوس میخورد که چرا زودتر جراحی را انجام نداده است.
برای مطالعات بیشتر به “مجموعه مقالات تعویض مفصل ران” مراجعه کنید.