ایران ارتوپدایران ارتوپد. دانشنامه آسیب ها و بیماری های استخوان و مفاصل
نویسنده: دکتر مهرداد منصوری “متخصص ارتوپدی”
درمان استاندارد شکستگی های مفصل ران در اطراف تروکانترها معمولا جااندازی و فیکس کردن شکستگی است. با این حال در مواردی ممکن است نیاز به جراحی تعویض مفصل ران وجود داشته باشد. این موارد کدامند و جراح در انجام این جراحی ها باید به په نکاتی توجه کند. در ادامه این نکات را مورد بررسی قرار خواهیم داد.
استفاده از آرترپلاستی در درمان شکستگی های اینترتروکانتریک
در ناحیه لگن، شکستگی های اینترتروکانتریک در قسمت بالای استخوان ران و در ناحیه بین تروکانترهای بزرگ و کوچک و شکستگی ساب تروکانتریک در زیر تروکانتر ها ایجاد میشوند.
درمان این شکستگی ها در غالب موارد عمل جراحی جااندازی و فیکس کردن محل شکستگی با پیچ و پلاک یا میخ داخل استخوانی است.
بندرت ممکن است در درمان اولیه این شکستگی ها از همی آرتروپلاستی استفاده شود ولی عوارض بلند مدت ناشی از این شکستگی ها ممکن است نیاز به تعویض مفصل ران داشته باشد.
چه عوارضی از شکستگی های اینترتروکانتریک نیاز به ارتروپلاستی دارند
مهمترین عارضه شکستگی اینترتروکانتریک تخریب سر استخوان ران و یا حفره استابولوم به علت پیچ و پلاک بکار رفته شده در عمل جراحی اولیه ای است که برای درمان شکستگی بکار رفته است.
بعضی از شکستگی های اینترتروکانتریک حتی بعد از عمل جراحی و فیکس کردن یا پیچ و پلاک ناپایدار هستند. این ناپایداری میتواند به علل زیر باشد
- چند قطعه ای و خرد بودن شکستگی
- شکل خاص شکستگی
- پوکی شدید استخوان در فرد آسیب دیده
- مشکلات تکنیکی در حین عمل جراحی
این ناپایداری موجب میشود تا پیچ و پلاک نتواند به خوبی قطعات شکسته شده را در کنار هم بیحرکت کند. حرکات مکرر این قطعات موجب میشود تا پیچ و پلاک، سر استخوان ران را خورده و از بین ببرد.
در مواردی هم ممکن است پیچ کارگذاشته شده در سر استخوان ران به درون حفره استابولوم نفوذ کرده و موجب خوردگی و اسیب آن شود.
بروز این مشکلات میتوانند موجب درد و محدودیت حرکتی در مفصل شده و در این موارد بیمار ممکن است نیاز به انجام عمل جراحی تعویض مفصل ران داشته باشد.
نکات مهم در جراحی تعویض مفصل شکستگی های اینترتروکانتریک
در حین جراحی تعویض مفصل برای بیماری که قبلا به علت شکستگی اینترتروکانتریک تحت عمل جراحی قرار گرفته است پزشک ارتوپد تمام پیچ و پلاک ها را خارج کرده و مفصل مصنوعی را جایگزین مفصل آسیب دیده ران میکند.
این عمل جراحی با وجود اینکه میتواند کمک فراوانی به بیمار بکند انجام آن مشکلات خاصی داشته و پزشک جراح برای انجام آن باید به موارد خاصی توجه کند.
اول: ممکن است بر روی پیچ و پلاک هایی که در عمل جراحی قبلی بکار رفته است عفونتی بصورت خاموش و غیر فعال باقی مانده باشد.
این عفونت میتواند بدون هیچ علامتی باشد ولی بعد از عمل جراحی تعویض مفصل ران شعله ور شده و موجب عفونت در مفصل مصنوعی شود
دوم: قبل از کارگذاری مفصل مصنوعی ابتدا باید پیچ و پلاک های عمل قبلی خارج شوند. جای خالی پیچ های در استخوان میتواند احتمال شکستگی آن را بعد از جراحی تعویض مفصل بیشتر کند.
به همین خاطر پزشک جراح از مفاصل مصنوعی خاصی استفاده میکند تا این احتمال کاهش یابد. کار با این مفاصل مصنوعی نیاز به تمهیدات خاص دارد
سوم: به علت چسبندگی بافت های اطراف پیچ و پلاک به یکدیگر عمل جراحی تعویض مفصل در این محیط مشکل تر از کسی است که برای اولین بار تحت عمل جراحی در ناحیه لگن قرار میگیرد.
این چسبندگی ها موجب افزایش بروز آسیب های احتمالی به عروق و اعصاب در ناحیه لگن میشوند
چهارم: احتمال بروز دررفتگی در مفصل مصنوعی این بیماران ممکن است بیش از یک جراحی تعویض مفصل معمولی باشد
پنجم: به علت تغییر شکل هایی که در قسمت های بالایی استخوان ران و احتمالا در حفره استابولوم ایجاد میشود کارگذاری مفصل مصنوعی در این این بیماران نیازمند آماده سازی های خاصی در استخوان است
با درنظر گرفتن موارد ذکر شده مشخص میشود که جراحی تعویض مفصل ران در کسی که قبلا به علت شکستگی اینترتروکانتریک یا ساب تروکانتریک جراحی شده باید با مراقبت ها بیشتر و تکنیک های خاص صورت گیرد تا احتمال بروز عوارض احتمالی کاهش یابد.
با تمام اوصاف ذکر شده در صورتیکه جراحی به توسط پزشک باتجربه ای انجام شود درد و محدودیت حرکتی و مشکلات راه رفتن در بسیاری از این بیماران بعد از جراحی تا حد زیادی بهبود میابد.
همین حالا مشورت کنید:
در صورتیکه این مقاله بیماری یا مشکل خاصی را شرح داده است میتوانید با نویسنده آن که بیشترین اطلاعات ارتوپدی در همین زمینه را دارد مشورت کنید.
این مقاله چقدر مفید بود ؟
لطفا در زیر امتیاز بدهید