ایران ارتوپدایران ارتوپد. دانشنامه آسیب ها و بیماری های استخوان و مفاصل
نویسنده: دکتر مهرداد منصوری “متخصص ارتوپدی”
درمان شکستگی های استابولوم در لگن معمولا جراحی بصورت جااندازی و فیکس کردن محل شکستگی است ولی در مواردی این شکستگی ها نیاز به جراحی تعویض مفصل ران پیدا میکنند. این ها چه مواردی هستند و پزشک جراح در درمان آنها باید به چه نکاتی توجه کند تا درمان با کمترین عوارض و به بهترین نحو انجام شود.
قبل از ادامه مطالعه دیدن فیلم زیر میتواند کمک کننده باشد
آرتروپلاستی در شکستگی های حاد استابولوم
شکستگی استابولوم از جمله مهمترین شکستگی های لگن است. در صورتیکه شکستگی استابولوم به درستی درمان نشود موجب عوارض جبران ناپذیر و معلولیت های شدیدی میگردند.
همانطور که گفته شد درمان شکستگی های حفره استابولوم در اکثر موارد عمل جراحی و فیکس کردن محل شکستگی با پیچ و پلاک است. موارد اندکی وجود دارد که ترجیح داده میشود در همان وقتی که شکستگی رخ داده است کل مفصل ران بیمار تعویض شود. این موارد عبارتند از
- شدت آسیب استخوان در شکستگی به نحوی است ک قابل جااندازی و بازسازی نیست
- آسیب شدیدی به غضروف مفصلی وارد شده است
- همزمان با استابولوم سر استخوان ران هم آسیب شدید دیده است
- بیمار همزمان با شکستگی دچار آرتروز شدید مفصل ران است
آرتروپلاستی در درمان عوارض شکستگی های استابولوم
علت شایعتری که موجب میشود بیمار مبتلا به شکستگی استابولوم نیاز به تعویض مفصل ران داشته باشد بروز عوارض بدنبال شکستگی است.
درمان اولیه این شکستگی ها ممکن است با یا بدون عمل جراحی صورت گرفته باشد و در هر دو این موارد شکستگی ممکن است دچار عوارضی شود که معمول ترین آنها عبارتند از
- جوش نخوردن شکستگی
- بد جوش خوردن شکستگی
هر کدام از این عوارض میتواند به علت شدت زیاد آسیب های وارده به مفصل ران ایجاد شود و یا میتواند به علت تکنیک نامناسب جراحی قبلی حادث شده باشد.
خروجی همه این عوارض آرتروز یا ساییدگی مفصلی است. به زبان دیگر همه این عوارض منجر به ساییده شدن سطح مفصل ران میشوند و این ساییدگی هم موجب درد و محدودیت حرکتی میگردد.
این درد و محدودیت و لنگش و کوتاهی اندام در نهایت به حدی میرسد که بیمار نیاز به تعویض مفصل پیدا میکند.
نکات مهم در آرتروپلاستی شکستگی های استابولوم
بیمارانی که بدنبال شکستگی استابولوم دچار آرتروز و مشکلات ناشی از آن میشوند بهترین نتایج درمانی را از جراحی تعویض مفصل ران میگیرند.
این عمل جراحی میتواند موجب از بین رفتن درد و محدودیت حرکتی و کوتاهی و لنگش بیمار شود. با این حال در انجام آن با پیچیدگی های خاصی همراه است که پزشک جراح باید آنها را در نظر بگیرد. مهمترین این نکات عبارتند از
اول: به علت بد جوش خوردن استابولوم شکل آن تغییر میکند و این تغییر شکل میتواند در اتصال اجزاء مفصل مصنوعی به استخوان مشکلاتی را ایجاد کند
دوم: در صورتی که استخوان های شکسته شده استابولوم جوش نخورده باشند برای اتصال مفصل مصنوعی به آن باید ابتدا قطعات جوش نخورده به هم متصل شوند.
پس ابتدا باید قطعات به هم نزدیک شده و با پیچ و پلاک در کنار هم قرار گیرند تا حفره استابولوم شکل قابل قبولی پیدا کند و سپس جزء کاسه ای مفصل مصنوعی در داخل حفره قرار داده شده و سفت شود.
سوم: این احتمال وجود دارد که عفونت مخفی در محل پیچ و پلاک های کارگذاشته شده در عمل قبلی باقی مانده باشد که بدون علامت باشد. این عفونت میتواند در عمل تعویض مفصل فعال شده و موجب عفونی شدن مفصل مصنوعی شود
چهارم: به علت اینکه عمل جراحی قبلی لگن موجب چسبندگی عروق و اعصاب ناحیه به بافت های اطراف میشود انجام تعویض مفصل در چنین محیطی خطر آسیب به این عروق و اعصاب را افزایش میدهد
پنجم: احتمال دررفتگی مفصل مصنوعی در این دسته از بیماران بیش از کسانی است که یک تعویض مفصل معمولی را انجام میدهند
ششم: بدنبال عمل جراحی قبلی استابولوم ممکن است پیچ و پلاک های قرار داده شده در اطراف مفصل مانع قرارگیری مناسب اجزاء مفصل مصنوعی در استخوان شوند.
در این موارد باید آن قسمت از پیچ یا پلاک هایی را که مانع هستند برداشته شوند. این کار به پیچیدگی جراحی اضافه میکند
همین حالا مشورت کنید:
در صورتیکه این مقاله بیماری یا مشکل خاصی را شرح داده است میتوانید با نویسنده آن که بیشترین اطلاعات ارتوپدی در همین زمینه را دارد مشورت کنید.
این مقاله چقدر مفید بود ؟
لطفا در زیر امتیاز بدهید