سیستم حركتی بدن انسان چیست

سیستم حركتی بدن انسان Musculoskeletal system یا Locomotor system مجموعه ای از بافت ها است كه به او توانایی حركت و جابجایی میدهد. این سیستم از مجموعه استخوان ها (كه به آن اسكلت میگویند)، عضلات، تاندون ها، لیگامان ها، مفاصل و دیگر بافت های همبندی تشكیل میشود.

سازه اصلی سیستم حركتی بدن انسان استخوان های او است. این استخوان ها با نظم مشخصی در كنار یكدیگر قرار میگیرند تا سیستم اسكلتی را بسازند.

این سازه یك ساختار محكم و مقاوم را ایجاد میكند تا دیگر ارگان ها و اعضای بدن به آن متصل شوند. یا بر روی آن قرار میگیرند و یا در داخل آن. در بعضی قسمت ها مانند مغز یا قفسه سینه استخوان ها اعضاء حیاتی بدن را محصور كرده و از آن حفاظت میكنند.

اسكلت نه فقط چهارچوب و محل اتكای دیگر اعضای بدن است بلكه قابلیت تغییر شكل را دارد. این قابلیت از طریق مفاصل ایجاد میشود. مفصل مكانی است كه دو استخوان در كنار یكدیگر قرار گرفته و میتوانند در كنار هم حركت كنند.

پس حركت مجموعه استخوان ها در كنار هم این قابلیت را به اسكلت میدهد كه بتواند دائما شكل كلی خود را عوض كند.

برای به حركت درآوردن استخوان ها عضلاتی بر روی آنها متصل میشوند. هر عضله حداقل در دو محل مجزا به دو استخوان متفاوت متصل میشود. انقباض عضله موجب تغییر شكل آن شده و این تغییر شكل با انتقال نیرو به محل اتصال به استخوان ها موجب حركت آنها میشود.

به این ترتیب استخوان ها میتوانند وضعیت خود را نسبت به همدیگر تغییر دهند یا به عبارت دیگر حركت كنند. این حركت موجب میشود تا انسان بتواند بر محیط زندگی خود تاثیر گذاشته و آن را تغییر دهد. حركت اندام های تحتانی از طریق اعمال نیرو بر زمین میتواند موجب تغییر مكان كل اسكلت بر روی زمین شود.

به این ترتیب است كه انسان راه میرود و جای خود را بر روی زمین تغییر میدهد.

قسمت دیگر سیستم حركتی بدن انسان تاندون یا زردپی است. در بسیاری نقاط عضلات مستقیما به استخوان متصل نمیشود بلكه این اتصال را از طریق بافتی دیگر به نام تاندون انجام میدهد.

تاندون طناب بافتی محكمی است كه از یك سر به عضله متصل شده و از طرف دیگر به استخوان وصل میشود. تاندون نیروی حاصل از انقباض عضله را به استخوان منتقل میكند.

با اینكه استخوان های در محل مفصل در كنار هم قرار گرفته و حركت میكنند ولی قرار گرفتن و حركت نیاز به یك اتصال پایدار و متحرك دارد. این پایداری عمدتا به توسط رباط ها یا لیگامان ها صورت میگیرد.

رباط یا لیگامان پرده بافتی محكمی است كه دو سر آن به دو استخوان كه در مفصل كنار هم قرار گرفته اند متصل میشود. این اتصال محكم موجب میشود تا استخوان ها در محل مفصل در كنار هم باقی بمانند و از هم دور نشوند و در عین حال به علت خاصیت انعطاف پذیری كه رباط دارد به استخوان ها اجاره میدهد تا در محل مفصل در كنار هم حركت كنند.

غضروف ها قسمت دیگر سیستم حركتی هستند كه در انتهای استخوان ها جایی كه آنها در محل مفصل در كنار هم قرار میگیرند وجود دارند. غضروف به صورت لایه ای انتهای استخوان را میپوشاند و سطح آن را صاف و لغزنده میكند. غضروف به استخوان ها این امكان را میدهد تا با كمترین اصطكاك بتوانند در محل مفصل در كنار هم حركت كنند.

سیستم حركتی بدن انسان از یك طرف یك سیستم زیستی و زنده است و تابع قوانین حاكم بر آن و از طرف دیگر یك سیستم مكانیكی است و بنابراین از قوانین ثابت علم مكانیك پیروی میكند.

روابط حاكم بر نحوه حركت اجزاء این سیستم پیچیده را بیومكانیك Biomechanics میگویند. بیومكانیك یا مكانیك زیستی علمی است كه توضیح میدهد چه نیروهایی به سیستم حركتی بدن انسان وارد میشوند و این نیروها چگونه موجب حركت استخوان ها میگردند. علم بیومكانیك در فهم نحوه اختلال در این سیستم و بیماری های آن به ما كمك میكند.

هر جزئی از سیستم حركتی بدن انسان میتواند دچار اختلال شده و این اختلال موجب بیماری و بروز علائمی مانند درد، محدودیت حركتی، تورم یا لنگش میشود. با فهم بهتر كاركرد اجزاء این سیستم و نحوه عملكرد آن بعنوان یك كل، میتوان بیماری های آن را هم بهتر شناخت.

همین حالا مشورت کنید:
در صورتیکه این مقاله بیماری یا مشکل خاصی را شرح داده است میتوانید با نویسنده آن که بیشترین اطلاعات ارتوپدی در همین زمینه را دارد مشورت کنید.

این مقاله چقدر مفید بود ؟

لطفا در زیر امتیاز بدهید