
نویسنده: دكتر مهرداد منصوری “متخصص ارتوپدی”
در سال های اخیر نوع خاصی از رادیوگرافی ساده رایج شده كه به آن رادیوگرافی دیجیتال Digital radiography میگویند. تفاوت این روش با روش سنتی در كاست مورد استفاده است. این همان تفاوتی است كه دوربین های جدید دیجیتال با دوربین های قدیمی دارند.
دوربین های عكاسی قدیمی تصویر را بر روی یك فیلم ضبط میكردند و آن فیلم باید در لابراتوار ظاهر و سپس بر روی كاغذ چاپ میشد ولی در دوربین های دیجیتال تصویر بجای فیلم بر روی یك صفحه الكترونیك حساس به نور تابیده میشود كه اطلاعات نوری تصویر را تبدیل به سیگنال های الكتریكی میكند.
در رادیوگرافی دیجیتال هم بجای فیلم رادیولوژی، كاست حاوی یك صفحه الكترونیك است كه همان كار را انجام میدهد. برخورد اشعه ایكس كه از بدن بیمار عبور كرده است بر روی صفحه الكترونیك موجب تحریك نیمه هادی هایی كه بر روی آن قرار دارد میشود.
این نیمه هادی ها برحسب شدت اشعه ای كه به آنها برخورد كرده شدت جریان الكتریكی را ایجاد میكنند. اطلاعات این سیگنال های الكتریكی به توسط كامپیوتر پردازش شده و بر روی مانیتور قابل دیدن است.
البته میتوان تصویرهای حاصل از این نوع رادیوگرافی را بر روی فیلم هم چاپ كرد.
این روش تصویر برداری امتیازات زیادی دارد كه عبارتند از
- سرعت بالای تهیه تصویر
- كاهش هزینه ها به جهت حذف فیلم
- توانایی آرشیو تصاویر با سهولت بیشتر و امكان كپی فیلم به هر تعداد و بدون صرف هزینه اضافی
- توانایی ارسال تصاویر از مجاری الكترونیك مثل شبكه های بیمارستانی و یا از طریق اینترنت
- توانایی پزشك در دسترسی به تصویر رادیوگرافی به محض تهیه آن و در نقطه ای دیگر
- امكان نگهداری تمام تصویربرداری ها مانند رادیوگرافی ساده، س تی اسكن، ام آر آی، سونوگرافی در یك بستر مشترك
- كیفیت بهتر تصاویر
- امكان دستكاری كردن و ادیت تصویر (مانند بزرگ و كوچك كردن، روشن و تیره كردن، تغییر در كنتراست تصویر، علامت گذاری روی تصویر).
همین حالا مشورت کنید:
در صورتیکه این مقاله بیماری یا مشکل خاصی را شرح داده است میتوانید با نویسنده آن که بیشترین اطلاعات ارتوپدی در همین زمینه را دارد مشورت کنید.
این مقاله چقدر مفید بود ؟
لطفا در زیر امتیاز بدهید