نویسنده: دكتر مهرداد منصوری “متخصص ارتوپدی”
—————————
همانطور كه میدانیم ساختار استخوان های اسفنجی یا كنسلوس cancellous bone (مانند استخوان مهره یا پاشنه كه متخلخل هستند) در واقع یك داربست سه بعدی از جنس پروتئین است كه بر روی این داربست مواد معدنی یا مینرال مینشیند. این مواد معدنی عمدتا از جنس هیدروكسی آپاتیت است كه نوعی فسفات كلسیم میباشد.
طی یك فرآیند آزمایشگاهی میتوان مواد معدنی استخوان اسفنجی را از آن جدا كرد. به زبان دیگر آن را دمینرالیزه demineralized میكنند. چیزی كه باقی میماند همان داربست پروتئینی است كه به آن ماتریكس هم میگویند. ماتریكس دمینرالیزه از موادی است كه در ارتوپدی برای تحریك جوش خوردن استخوان از آن استفاده میشود.
در بسیاری از جراحی های ستون مهره نیاز است تا مهره ها به یكدیگر جوش داده شوند. برای این كار معمولا از استخوانی كه از لگن بیمار برداشته میشود استفاده میگردد ولی این كار مستلزم یك شكاف جراحی جداگانه در ناحیه لگن برای برداشتن استخوان از آن جا است كه هم طول عمل جراحی اصلی را زیاد كرده و هم میتواند مشكلات احتمالی را در لگن ایجاد كند.
استفاده از ماتریكس دمینرالیزه استخوان demineralized bone matrix یا DBM میتواند بسیاری از این مشكلات را حل كند. جراح در حین عمل این ماده را در محلی كه استخوان ها باید به هم جوش بخورند قرار میدهد. بقیه كار را خود بدن انجام میدهد و با نشاندن مواد معدنی بر روی این ماتریكس، استخوان جدیدی در محل ساخته میشود كه موجب جوش خوردن مهره ها به هم میگردد.
ماده جدید ساخته شده به كمك دست جراحی قابل شكل دهی است و پس از آن جراح مقدار و شكل قابل نیاز از آن را در محلی كه لازم است قرار میدهد.
همین حالا مشورت کنید:
در صورتیکه این مقاله بیماری یا مشکل خاصی را شرح داده است میتوانید با نویسنده آن که بیشترین اطلاعات ارتوپدی در همین زمینه را دارد مشورت کنید.
این مقاله چقدر مفید بود ؟
لطفا در زیر امتیاز بدهید