اضطراب نوجوانان ناشی از كیفیت ارتباط بین والد و فرزند در زمان كودكی است

دكتر مهرداد منصوری

==============================

خیلی از بچه ها در كوچكی از چیزها و آدم های جدید و نا آشنا میترسند و واكنش هیجانی شدید نشان میدهند. این وضعیت یكی از مشكلات خلقی در دوران كودكی است كه به آن behavioural inhibition میگویند. آنها چیزهای جدید و متفاوت را یك تهدید تلقی كرده و در مقابل آن از خود واكنش ترس را نشان میدهند.

در نتیجه این بچه ها سعی میكنند از موقعیت ها و افراد جدید پرهیز كنند و خیلی حساس و خجالتی و گوشه گیر میشوند. آنها نسبت به هر تغییری واكنش شدید نشان میدهند، مثلا وقتی لباسشان را درمیاورند، یا غریبه ای را میبینند یا به جای جدیدی میروند بشدت میترسند. این بچه ها وقتی خیس میشوند، گرسنه میشوند، اطرافشان خیلی شلوغ میشود و یا احساس راحتی نمیكنند خیلی حساس میشوند.

این دسته از بچه ها وقتی بزرگتر میشوند این رویه را به اشكال دیگری ادامه میدهند و وقتی با چیز جدیدی مواجه میشوند – مثلا با آدم جدیدی ملاقات میكنند – واكنش هیجانی همراه با ترس در آنها موجب میشود خود را از موقعیت دور كرده و رفتار خود را سانسور كنند. آنها از فعالیت های كه به نظرشان مشكل میرسد دوری میكنند و در نتیجه كمتر اهل ورزش میشوند.

یك مطالعه جدید نشان داده است كه این بچه ها وقتی بزرگتر میشوند و پای به دوره نوجوانی میگذارند بیش از همسالان خود دچار اضطراب میشوند. این اضطراب وقتی نوجوان در جمع قرار میگیرد، به یك مهمانی میرود و یا سعی میكند در یك جمع حرف بزند یا كاری بكند بیشتر میشود. اضطراب ناشی از بودن در جمع یكی از شایعترین مشكلات روحی دوره نوجوانی است كه در حدود 5.5 درصد نوجوانان با سن 18-13 سال دیده میشود.

نتایج این مطالعه كه در دانشگاه مریلند انجام شده در مجله Child Development منتشر شده است. در این مطالعه 165 نوجوان با سنین 17-14 سال كه در خانواده های متوسط از لحاظ اجتماعی زندگی میكرده اند مورد بررسی قرار گرفتند. این بچه ها از همان دوران كودكی تحت نظر قرار گرفته بودند. در آن زمان آنها به دو دسته تقسیم شدند. گروهی از آنها وقتی از والدینشان جدا قرار میگرفتند ناراحت میشدند و وقتی مجددا نزد آنها برمیگشتند ساكت میشدند. گروهی دیگر یا از جدایی والدینشان اصلا ناراحت نمیشدند یا وقتی ناراحت میشدند و برمیگشتند دیگر ساكت نمیشدند.

مطالعه نشان داد كه این گروه دوم و بچه هایی كه در كودكی از هر موقعیت تازه و یا دیدن آدم های تازه وحشت میكنند وقتی بزرگتر شده و پای به دوره نوجوانی میگذارند دچار اضطراب میشوند. این اضطراب در پسران بیش از دختران وجود داشت.

مطالعات نشان داده كه در زمان كودكی وقتی والدین واكنش بیش از حد نشان میدهند ( یعنی وقتی كودك به كمك آنها احتیاجی ندارد به او كمك میكنند و یا وقتی نیازی به كنترل بچه نیست بیش از حد او را محدود میكنند) مشكلات ذكر شده در بچه تشدید میشود. محققان عقیده دارند وقتی نیازی به كمك والدین نیست وآنها به كودك كمك میكنند، كودك تعبیر میكند كه ترسش از موقعیت جدید بی مورد نبوده و واقعی است و او موجب تشدید وضعیت بد آنها میشود. تغییر استراتژی والدین در تشویق كودكان به مستقل بودن میتواند استرس كودك در مواجهه با موقعیت جدید را كم كند.

همین حالا مشورت کنید:
در صورتیکه این مقاله بیماری یا مشکل خاصی را شرح داده است میتوانید با نویسنده آن که بیشترین اطلاعات ارتوپدی در همین زمینه را دارد مشورت کنید.

این مقاله چقدر مفید بود ؟

لطفا در زیر امتیاز بدهید