دكتر مهرداد منصوری
یكی از خصوصیات مهم هر لباسی قابلیت تنفسی آن است. این بدان معنی است كه تعریق فرد باید بتواند از طریق منافذ لباس به بیرون هدایت شود. لباس باید بتواند مانعی در مقابل گرما و سرمای محیط باشد. درعینحال عوامل بیولوژیك و شیمیایی مضر محیطی نباید توان عبور از لباس را داشته باشند. این خصوصیان بخصوص در تهیه لباس سربازان بسیار مهم است.
حالا محققین به چنین لایه محافظی دستیافتهاند بهطوریكه بتواند اجازه خروج آب ناشی از تعریق فرد به بیرون را بدهد و درعینحال نگذارد مواد شیمیایی مضر از آن عبور كنند. این لایه از نوعی پلیمر قابلانعطاف تشكیلشده كه حاوی نانوتوبول ها یا لولههای بسیار ظریفی از جنس كربن هستند. مكانیسم آنهم بسیار ساده است. لولههای ذكرشده قطری كمتر از پنج نانومتر دارند یعنی پنج هزار برابر نازكتر از قطر موی انسان. این كمتر از نصف قطر اكثر ویروسها و باكتریها است. مولكولهای آب بهراحتی از آن عبور میكنند ولی ویروسها و باكتریها نه.
توان عبور تعریق و آب از این لایه بسیار بیشتر و بهتر از بسیار پارچههای در دسترس كنونی مانند گورتكس است. ولی مولكولهای شیمیایی چه. آنها كه بهاندازه كافی ریز هستند كه از لولهها عبور كنند. محققان برای این مشكل راهحلی دیگر اندیشیدهاند. آنها سطح لایه پلیمری را با موادی پوشاندهاند كه وجود مواد مضر را حس كرده و بهمحض تشخیص خطر دریچهها را میبندند.
نتایج تحقیق بر روی این لایه محافظ در مجله Advanced Materials منتشرشده است.
همین حالا مشورت کنید:
در صورتیکه این مقاله بیماری یا مشکل خاصی را شرح داده است میتوانید با نویسنده آن که بیشترین اطلاعات ارتوپدی در همین زمینه را دارد مشورت کنید.
این مقاله چقدر مفید بود ؟
لطفا در زیر امتیاز بدهید