دكتر مهرداد منصوری
یك تحقیق جدید كه نتایج آن در مجله NeuroImage منتشرشده نشاندهنده تغییرات متفاوتی است كه در مسیرهای عصبی حسی و حركتی مغز موزیسینها و رقصندهها به وجود میاید. موسیقی و رقص ریشههای عمیقی در تاریخ غالب ملل دارد و میل به نواختن موسیقی و حركت با آن تا زمان حال ادامه یافته است.
مطالعات جدید نشان میدهد این دو فعالیت میتوانند تغییرات عمدهای را در سیستم عصبی انسانها به وجود آورند. مطالعهای كه در سال 2014 انجامشده نشان داد كه آموزش موسیقی در سنین پایین میتواند تغییرات عمدهای را در نوع ارتباط بین دو نیمكره مغز به وجود آورد. بااینحال در مورد تغییرات مغر افراد رقصنده بررسی عمدهای وجود نداشته است.
بررسی جدید با كمك تصویربرداریهای خاص با ام آر آی نشان داده است كه مسیرهای عصبی حسی و حركتی در ماده سفید مغز موزیسینها و افراد رقصنده با یكدیگر متفاوت است. این در حالی است كه در هر دو این افراد تأكید بر موسیقی و انجام حركات دقیق و بامهارت بالای اندامهای حركتی است.
بررسی نشان داد كه مسیرهای ارتباطی بین بخشهای حسی و حركتی مغز در افراد رقصنده پخش است و در موزیسینها متمركزتر است. محققین میگویند این ممكن است به خاطر استفاده رقصندهها از تعداد بیشتری از عضلات بدن باشد درحالیكه در موزیسینها تعداد محدودتری از عضلات ولی با دقت و تمركز بسیار بیشتر حركت داده میشوند.
همین حالا مشورت کنید:
در صورتیکه این مقاله بیماری یا مشکل خاصی را شرح داده است میتوانید با نویسنده آن که بیشترین اطلاعات ارتوپدی در همین زمینه را دارد مشورت کنید.
این مقاله چقدر مفید بود ؟
لطفا در زیر امتیاز بدهید