دكتر مهرداد منصوری
ایمپلنت های دندانی معمولا از یك پیچ از جنس تیتانیوم ساخته شده اند كه درون استخوان فك كار گذاشته میشود و تاج مصنوعی دندان بر روی آن سوار میشود. مشكلی كه در هر جسم خارجی كارگذاشته شده در بدن منجمله ایمپلنت های دندانی ممكن است بوجود آید چسبیدن میكروب ها به سطح آن است. میكروب ها پس از چسبیدن به سطح ایمپلنت غشایی از یك ماده محافظ به نام بیوفیلم به دور خود ترشح میكنند كه مانع از نفوذ سیستم دفاعی بدن و حتی آنتی بیوتیك ها میشود و این میتواند منشا عفونتی پایدار در محل شده كه ماندگاری دندان مصنوعی را به مخاطره میاندازد.
محققان دانشگاه لوون بلژیك اخیرا نوعی ایمپلنت ابداع كرده اند كه برای مبارزه با این خطر بطور دائم نوعی آنتی بیوتیك را از خود به بیرون ترشح میكند. این ایمپلنت مانند دیگر انواع در واقع یك پیچ از جنس تیتانیوم است ولی فرق آن در این است كه درون آن خالی است و قبل از كارگذاری محفظه خالی درون آن با نوعی ماده ضد باكتری به نام كلرهگزیدین پر میشود. فلز تیتانیوم بكار رفته برای قسمت پیچی این ایمپلنت متخلخل بوده و به ماده ضد باكتری اجازه میدهد به به تدریج و به طور مداوم از طریق منافذ پیچ به فضای اطراف آن منتشر شود.
در استفاده از این نوع ایمپلنت نه تنها غشاء محافظ بیوفیلم در اطراف آن تشكیل نشد بلكه میكروب هایی كه از قبل در استخوان فك بودند هم از بین رفت.
نتایج استفاده از این نوع ایمپلنت دندانی در مجله European Cells & Materials منتشر شده است.
همین حالا مشورت کنید:
در صورتیکه این مقاله بیماری یا مشکل خاصی را شرح داده است میتوانید با نویسنده آن که بیشترین اطلاعات ارتوپدی در همین زمینه را دارد مشورت کنید.
این مقاله چقدر مفید بود ؟
لطفا در زیر امتیاز بدهید