سوالات متداول- دست

 حدود ۹ ماه قبل تصادف بدی کردم و از ۶ ناحیه (ترقوه چپ، بازوی راست و چپ، فک چپ و پای چپ) دچار شکستگی شدم و دو بار تحت عمل جراحی قرار گرفتم. دست چپم بجز شکستگی بازو آسیب عصب شدید دید( له شدگی) که بنا به گفته پزشک، عصب رادیال دست قطع نشده و در عمل جراحی مورد ترمیم قرار گرفته.

شورای پزشکی بعد از گرفتن چندین نوار عصب تشخیص دادند که بدلیل خونریزی زیاد، عصب دست چسبندگی پیدا کرده و برای آزاد کردن آن نیاز به یک عمل جراحی دیگر دارد. استرس شدید دارم که آیا با این وضعیت امکان حرکت و حس انگشتان برگشت پذیر است یا خیر.

یکی از عوارض شکستگی ها آسیب های عصبی است. در کنار استخوان ها اعصابی وجود دارند و در صورتیکه جابجایی شکستگی شدید باشد ممکن است موجب آسیب به عصب شود. اکثر آسیب های عصبی که بدنبال شکستگی ایجاد میشوند از نوع نوروپارکسی یا آکسونوتمزیس هستند. این آسیب ها خودبخود و بعد از مدتی بهبود میابند ولی بعضی دیگر از آسیب ها اینطور نیستند.

در ناحیه بازو عصب رادیال بسیار نزدیک به استخوان است بطوریکه در قسمت وسطی و نزدیک به پایین استخوان، این عصب تقریبا به استخوان چسبیده است. این وضعیت عصب را در معرض خطر قرار میدهد. احتمال آسیب عصب رادیال در شکستگی هایی که در قسمت های وسط و پایینی استخوان بازو ایجاد میشوند بیشتر است.

در مواردی که درمان شکستگی بازو نیاز به عمل جراحی داشته باشد معمولا پزشک معالج عصب رادیال را هم میبیند و در صورتیکه عصب آسیب واضح دیده باشد آن را ترمیم میکند. نتیجه ترمیم عصب آسیب دیده فوری ظاهر نمیشود. عصب بعد از ترمیم روزی حدود یک میلیمتر رشد میکند تا به بافت هدف برسد. بطور مثال اگر عصب حرکتی آسیب دیده باشد بعد از شش ماه حدود ۱۸ سانتیمتر رشد کرده و به جلو میرود. حال اگر عضله مربوط به عصب در این فاصله باشد باید بعد از این مدت بتواند کارکرد خود را از سر بگیرد.

چسبندگی عصب به بافت های اطراف میتواند موجب اختلال در هدایت عصبی و در نتیجه بروز مشکلاتی در عملکرد آن شود. این چسبندگی میتواند بعد از شکستگی و به علت خونریزی اطراف عصب ایجاد شود و یا ممکن است بدنبال عمل جراحی بوجود آید.

در صورتیکه مشخص شود علت عدم کارکرد عصب چسبندگی آن به بافت های اطراف است عمل جراحی ممکن است بتواند به بازگشت عملکرد آن کمک کند. در حین جراحی عصب از بافت های اطراف جدا میشود.

بازگشت کارکرد اندام بعد از این جراحی به عوامل متعددی بستگی دارد که از مهمترین آنها میتوان از شدت چسبندگی، آسیب های همراه در عصب، سن بیمار و بیماری های زمینه ای نام برد. در مدت زمان بین حادثه تا بازگشت کارکرد عصب، بیمار باید بطور مرتب و با استفاده از دست طرف مقابل که سالم است مفاصل اندام آسیب دیده را مرتبا حرکت دهد تا دچار خشکی نشوند. همچنین باید با همکاری فیزیوتراپ عضلات اندام را مرتبا با کمک تحریک الکتریکی به انقباض وادار کند تا دچار ضعف نشوند. در صورتیکه مفصل خشک شود حتی با وجود بازگشت کارکرد عصب، عضله نخواهد توانست آن مفصل را به حرکت اندازد.

من شکستگی متاکارپ چهارم دست راست به صورت اوریب داشتم. نحوه درمان به صورت پین گذاری در عمل جراحی صورت گرفت. من یک ورزشکار حرفه ای هستم آیا بعد از جوش خوردن استخوان، باز هم میتوانم به صورت قبل از دستم استفاده کنم؟ تا چه مدت باید این ترس را داشته باشم که احتمال شکست مجدد در همان ناحیه وجود دارد؟

استخوان های کف دست را متاکارپ مینامند. در کف دست انسان پنج استخوان متاکارپ تقریبا موازی یکدیگر قرار دارند که به پنج انگشت دست مفصل میشوند. متاکارپ اول که در واقع متاکارپ شست است از بقیه آنها بیشتر حرکت میکند. شکستگی این استخوان ها در غالب موارد بدون جابجایی و یا با جابجایی اندک است. در این موارد بیحرکتی با گچ یا آتل به مدت چند هفته موجب جوش خوردن شکستگی میشود.

در مواردی که جابجایی شکستگی متاکارپ زیاد است ممکن است نیاز به جااندازی به توسط عمل جراحی داشته باشد. در این موارد برای بیحرکت کردن قطعات شکسته شده از پلاک، پیچ و یا پین استفاده میشود.

شکستگی های متاکارپ معمولا در عرض چهار هفته جوش میخورند. بنابراین اگر درمان این شکستگی با عمل جراحی بوده است معمولا پین گذاشته شده بعد از چهار هفته در کلینیک به توسط پزشک خارج میگردد. پس از آن بیمار باید چند هفته حرکات مفاصل کف دستی بخصوص مفصل متاکارپوفالانژیال را انجام دهد تا خشکی مفصلی که در اثر چند هفته بیحرکتی ایجاد شده مرتفع شود.

اگر درمان به درستی صورت گرفته و شکستگی به خوبی جوش بخورد و دامنه حرکتی مفاصل کف دست به حالت قبل از شکستگی برسد بیمار میتواند به صورت قبل از دستش استفاده کند.

گرچه شکستگی متاکارپ معمولا در عرض چهار هفته جوش میخورد ولی در این زمان هنوز قدرت کافی را برای تحمل ضربات شدید بدست نیاورده است. معمولا بعد از گذشت شش ماه و بعد از اینکه دامنه حرکات مفاصل کف دست به حد طبیعی رسید بیمار میتواند بدون ترس فعالیت های شدید را هم با دستش انجام دهد. در این زمان احتمال شکسته شدن استخوان تقریبا مانند احتمال شکسته شدن استخوان های مشابه و مجاورش است.

من دچار بریدگی شست دست راست زیر بند اول که ناخن در آن قرار گرفته شدم و متاسفانه بدون بررسی لازم بخیه شد. حالا بعد از ۲۵ روز قادر به خم کردن بند اول که همان ناخن در این بند هست نمی باشم. آیا جراحی و پیوند تاندون بهبودی را بر میگرداند و چه عوارضی خواهد داشت.

بریدگی های عمقی انگشتان شست همیشه مهم هستند. وقتی عمق بریدگی مشخص نیست باید همیشه به پزشک مراجعه کرد. بریدگی انگشت ممکن است همراه با آسیب عصب یا تاندون باشد و عدم درمان این آسیب ها میتواند به کارکرد انگشت صدمه بزند. حتی اگر بیمار بعد از بریدگی انگشت میتواند بندهای آن را خم و راست کند ممکن است تاندون آن انگشت آسیب دیده باشد. پس همیشه بعد از هر بریدگی انگشت باید به آسیب عصب و تاندون آن شک کرده و برای اطمینان یافتن از وجود یا عدم وجود مشکلات احتمالی باید به پزشک مراجعه کرد.

تاندون فلکسور یا خم کننده بلند انگشت شست در قسمت کف دستی آن است. در بند آخر انگشت شست تنها این تاندون وجود دارد. وظیفه تاندون خم کننده بلند شست خم کردن بند آخر این انگشت بوده و عدم توانایی بیمار در خم کردن بند آخر نشانه آسیب این تاندون است.

بریدگی تاندون را باید هر چه زودتر درمان کرد و هر چه از زمان بریدگی مدت زمان بیشتر گذشته باشد درمان آن مشکل تر میشود. جراحی و ترمیم تاندون میتواند تا حدود زیادی مشکلات بیمار را حل کرده و حرکات را به انگشت برگرداند. البته احتمال عوارضی مانند محدودیت حرکتی مفصلی وجود دارد ولی در صورت درمان زود هنگام این احتمال کمتر میشود.

در صورتیکه مدت زمان زیادی از بریدگی گذشته باشد ممکن است امکان ترمیم و بخیه تاندون وجود نداشته باشد و در این موارد معمولا از عمل جراحی تاندون ترانسفر یا انتقال تاندون استفاده میشود. در این عمل جراحی از تاندون های کمکی که در انگشتان دست وجود دارد برای کمک به حرکت انگشتان دیگر استفاده میشود.

من ۲۳ ساله هستم حدود ۱۷ روز پیش استخوان کف دستم مربوط به انگشت دوم دست چپ شکست و توسط پزشک جا انداخته شد و آتل بستم. یک دکتر به من گفت چون دو استخوان خوب روی هم قرار نگرفته عمل کنم ولی دکتری دیگر گفت نیاز به عمل نیست چون عوارض دارد و با فیزیوتراپی مشکلم حل می شود. من چه کار کنم؟ در ضمن من انگشتانم را می توانم خم و راست کنم. آیا در کارآیی دستم مشکلی پیش می آید؟

استخوان های کف دست را متاکارپ مینامند. در کف دست انسان پنج استخوان میله ای شکل بنام متاکارپ وجود دارند که هر کدام به یک انگشت دست مفصل میشوند. از میان آنها متاکارپ اول از بقیه بیشتر حرکت میکند. استخوان های متاکارپ میتوانند بر اثر ضربات مستقیم مانند اصابت جسم سخت به پشت دست و یا ضربات غیر مستقیم مانند مشت زدن شکسته شوند.

در مواردی که جایجایی این شکستگی ها کم است درمان آنها معمولا به وسیله گچ و آتل انجام میشود ولی وقتی میزان جابجایی زیاد است معمولا نیاز به عمل جراحی وجود دارد. این شکستگی ها تقریبا در عرض چهار هفته جوش میخورند. بعد از گذشت ۱۷ روز از شکستگی استخوان به میزان زیادی جوش خورده است. اینکه بیمار میتواند انگشتان دست خود را بدون احساس درد خم و راست کند نشانه جوش خوردن شکستگی است.

در این موارد حتی اگر استخوان مقداری جابجایی هم داشته باشد معمولا توصیه به عمل نمیشود بلکه به شکستگی اجازه داده میشود که بطور کامل جوش بخورد. بعد از گذشت چهار هفته دست از آتل خارج شده و حرکات انگشتان دست شروع میشود. معمولا بعد از چند هفته حرکت دادن انگشتان دست تحت نظر فیزیوتراپ و یا متخصص ارتوپدی، دامنه حرکتی انگشتان باید به حد طبیعی برسد. در این زمان ممکن است به علت جابجایی اولیه شکستگی، برجستگی در پشت دست و در محل شکستگی حس شود ولی این برجستگی جز مسئله ظاهری، معمولا مشکلی در کارآیی دست بوجود نمیاورد.

در این موارد اگر بعد از گذشت چند ماه حرکات انگشتان با مشکل مواجه بود میتوان با انجام عمل جراحی استئوتومی متاکارپ امتداد استخوان را دوباره به حالت طبیعی برگرداند.

توصیه های ذکر شده البته تقریبی هستند و در مورد هر بیمار باید پزشک متخصص ارتوپدی بعد از معاینه نزدیک و بررسی تصاویر رادیوگرافی نظر دهد.

مادرم ۷۲ سال دارد حدود ۸ سال است که روماتیسم دارد و او را نزد روماتولوژیست میبریم با توجه به داروهایی که استفاده می نماید همچنان انحراف و کج شدن انگشتان دستش متوقف نشده است و روز به روز انگشتانش کج می شود آیا وسایلی و ابزارهایی جهت انگشتان دست وجود دارد که بشود انگشتان را تقویت کرد و از کج شدن بیشتر جلوگیری کرد؟

روماتیسم مفصلی بیماری است که بطور شایعی انگشتان دست و مفاصل آن را گرفتار میکند. این بیماری با تخریب غضروف مفصلی موجب درد و محدودیت حرکتی در مفاصل شده و با شل کردن رباط های اطراف مفاصل موجب شلی آن ها میشود. شلی مفصل از یک طرف و تخریب غضروف مفصل از طرف دیگر موجب میشود تا مفاصل دست بخصوص مفاصل متاکارپوفالانژیال دچار انحراف شوند.

این انحراف معمولا بصورت کج شدن انگشتان دست به سمت استخوان اولنا و جابجا شدن انگشتان دست به سمت کف دستی است. در بعضی موارد مصرف دارو میتواند پیشرفت بیماری و انحراف انگشتان دست را متوقف کند ولی در بعضی شرایط انحراف انگشتان حتی با وجود مصرف دارو پیشرفت میکند.

در این موارد برای کم کردن شدت پیشرفت دفرمیتی و تغییر شکل دست میتوان از انواعی از بریس استفاده کرد. این بریس ها به توسط پزشک متخصص دست تجویز شده و به وسیله مراکز ارتوپدی فنی ساخته میشوند. با بستن این بریس ها بخصوص در شب میتوان تا حدودی پیشرفت تغییر شکل انگشتان را کند کرد.

در مواردی که تغییر شکل انگشتان شدید باشد میتوان با انجام اعمال جراحی خاصی تغییر شکل مفاصل دست را تا حدودی اصلاح کرد.

در مواردی که نتوان کمکی به این تغییر شکل ها کرد برای انجام کارهای روزانه باید ابزارهایی را در اختیار بیمار قرار داد که وی بتواند بهتر نیاز های خود را برطرف کند. استفاده از قاشق و چنگال یا شانه و برس مخصوص و یا بسیار ابزار های دیگر که کمی تغییر شکل یافته اند به بیمار کمک میکند تا آنها را بهتر در دست گرفته و بتواند بهتر با آنها کار کند.

اینجانب جوانی ۱۹ ساله چند روز پیش بعد از بازی می خواستم تور والیبال را باز کنم که ناگهان آچار به آرنج دست بنده اصابت کرد و بعد از آن ماجرا دو انگشت آخر دست راستم راست نمی شوند و حس ندارند (انگشت کوچک و کناری اش ). در ضمن چون این ۲ انگشت من راست نمی شوند نوشتن و در دست گرفتن چیزی برایم مشکل است. از شما خواهش دارم کمکم کنید تا زودتر به شرایط قبلی باز گردم.

ضربه به آرنج و بدنبال آن مشکل در انگشت کوچک دست نشانه آسیب عصب اولنار است.

عصب اولنار از پشت برجستگی داخلی آرنج که به آن اپی کندیل داخلی آرنج میگویند عبور کرده و پس از عبور از ساعد عهده دار حس انگشت کوچک و انگشت انگشتری و حرکات این دو انگشت میشود. اگر با انگشت تورفتگی را که در پشت برجستگی داخلی آرنج است لمس کنیم با کمی دقت میتوانیم عصب اولنار را در آنجا لمس کنیم. با کمی فشار به این عصب متوجه میشویم که انگشت کوچک دست ما حال برق گرفتگی پیدا میکند.

ضربه به آرنج میتواند موجب آسیب این عصب شده و این آسیب موجب فلج شدن آن میگردد. فلج شدن عصب هم موجب میشود حس و حرکت دو انگشت کوچک دست دچار اختلال شوند.

خوشبختانه این آسیب ها در غالب اوقات موقتی و قابل برگشت هستند. معمولا بعد از مدتی عصب خودبخود بهبود یافته و کارآیی خود را بدست میاورد. این مدت بسته به شدت ضربه متفاوت بوده و از چند روز تا چند ماه ممکن است بطول انجامد. بیمار باید صبر کند تا بهبودی بتدریج ایجاد شود.

در این مدت صبر کردن بیمار باید با دست سالم خود مرتبا انگشتان فلج شده را خم و راست کند تا این انگشتان دچار خشکی نشوند. همچنین بیمار باید مراقب باشد انگشتانش نزدیک اجسام تیز یا داغ قرار نگیرند چون بدون آگاه شدن ممکن است پوست انگشت زخم شده یا بسوزد و بیمار درد آن را حس نمیکند.

تحریک الکتریکی عضلات کف دست به توسط فیزیوتراپ در این مدت مفید است. هدف از این کار حفظ قدرت عضلات فلج شده است تا وقتی که عصب بهبود یافت عضله ضعیف نشده باشد و بتواند به فرامین آن جواب دهد. ممکن است مصرف ویتامین بی بتواند به تسریع بازگشت عصب کمک کند.

مدت ۵ ماه پیش  انگشت اشاره دستم از بند دوم دچار آسیب شده و الان خم نمی شود. چند جلسه هم فیزیوتراپی رفتم ولی فایده ی نداشت. آیا امیدی به بهبودی هست؟

انگشت دست سه مفصل دارد. یک مفصل که به ناخن نزدیک تر است و به آن مفصل اینترفالانژیال دیستال DIP میگویند. مفصل بعدی که به کف دست نزدیک تر است یا به عبارتی مفصل میانی انگشت را مفصل اینترفالانژیال پرگزیمال PIP مینامند و مفصل بین انگشت و کف دست مفصل متاکارپوفالانژیال MCP نام دارد.

از این سه، مفصل میانی یا همان مفصل اینترفالانژیال پرگزیمال بیش از دیگران مستعد خشکی و محدودیت حرکتی است. این مفصل ممکن است با کوچکترین شکستگی و یا رگ به رگ شدن و با مدت کوتاهی بیحرکتی خشک شده و محدودیت حرکتی شدیدی پیدا کند. به همین جهت کوچکترین ضربات و آسیب های این مفصل مهم است. با دیدن هرگونه تورم در این مفصل باید حتما به پزشک مراجعه کرد.

در درمان آسیب های مفصل میانی انگشت، پزشک ارتوپد سعی میکند این مفصل را در حداقل مدت ممکن بیحرکت کرده و بلافاصله بعد از بیحرکتی حرکات آن را شروع کند.

درمان محدودیت حرکتی در مفصل میانی انگشت مشکل است. تورم این مفصل ممکن است مدتها باقی مانده و محدودیت حرکتی آن دیر به درمان جواب میدهد. غلبه بر محدودیت حرکتی که بعد از ضربه در مفاصل انگشت بخصوص مفصل میانی آن ایجاد شده با حرکت دادن آن امکانپذیر است. هرچه این حرکات زودتر شروع شوند نتیجه درمان بهتر است.

این حرکات باید تحت نظر پزشک متخصص و فیزیوتراپ انجام شوند. در انجام آنها معمولا به بیمار یاد داده میشود که چگونه با استفاده از دست سالم انگشت آسیب دیده را گرفته و حرکت دهد. غلبه بر محدودیت حرکتی در مفاصل انگشت ممکن است نیاز به چند ماه سعی و تلاش داشته باشد.

در صورتی که غضروف سطح مفصلی آسیب زیادی ندیده باشد میتوان امیدوار بود که حرکات انگشت تا حدود زیادی بهتر میشود. در صورت عدم بهبودی ممکن است نیاز به عمل جراحی وجود داشته باشد. در عمل جراحی پزشک ارتوپد رباط های چسبیده را آزاد کرده و سعی میکند به مفصل محدود شده دامنه حرکتی بیشتر بدهد.

حدود یک سالی است که انگشت انگشتری دست راستم( بند دوم ) بر اثر ضربه زدن ( مشت) به دیوار در رفته و دستم کامل مشت نمی شود. آیا با درمان به حالت اولیه باز می گردد؟

البته در بسیاری اوقات دررفتگی انگشت با رگ به رگ شدن آن اشتباه میشود.

دررفتگی وقتی است که دو استخوانی که در کنار یکدیگر قرار گرفته و یک مفصل را میسازند نسبت به هم جابجا شده باشند ولی در رگ به رگ شدن، رباط های اطراف مفصل دچار کشیدگی شده و مفصل متورم میشود. تشخیص دررفتگی و رگ به رگ شدن با پزشک معالج است و بیمار به صرف ظاهر انگشت نمیتواند در مورد نوع ضایعه اظهار نظر کند.

عدم توانایی در مشت کردن کامل دست میتواند به علت محدودیت حرکتی در یکی از مفاصل انگشت باشد. شایعترین مفصلی از انگشت که بدنبال ضربه دچار محدودیت حرکتی میشود مفصل میانی انگشت یا مفصل اینترفالانژیال پرگزیمال است. درمان محدودیت حرکتی در این مفصل در غالب موارد حرکت دادن انگشت است. در این موارد بیمار تحت نظر متخصص ارتوپدی یا یک فیزیوتراپ با کمک دست سالم خود مفصل محدود شده را حرکت میدهد.

در بسیاری اوقات انجام این حرکات میتواند بتدریج موجب کاهش محدودیت حرکتی در مفصل شود. البته هر چه درمان زودتر شروع شود نتیجه درمان بهتر خواهد بود. تورم مفصل که به دنبال رگ به رگ شدن آن بوجود میاید معمولا بعد ار مدتی کاهش میابد. البته کاهش تورم در مفصل میانی انگشت بسیار به آهستگی صورت گرفته و گاهی اوقات قدری تورم برای همیشه باقی خواهد ماند. بندرت ممکن است برای درمان این محدودیت حرکتی نیاز به عمل جراحی وجود داشته باشد.

دررفتگی مفاصل انگشت باید هرچه زودتر جااندازی شوند. در صورت باقی ماندن دررفتگی به مدت چند ماه جااندازی آن بسیار مشکل و در مواردی حتی غیر ممکن میشود.

موفقیت درمان در محدودیت حرکتی انگشت تا حد زیادی بسته به سلامت غضروف مفصلی و استخوان های تشکیل دهنده مفصل دارد.

بی حسی در انگشت کوچک دست راستم چند روز است که به وجود آمده اما آنطور نیست که نتوانم کارهایم را انجام دهم. چه نرمشها و حرکاتی را برای بهبود آن پیشنهاد میکنید.

بیحسی در انگشت معمولا نشانه مشکلی در اعصاب دست است. اعصاب دست از ریشه های عصبی که از گردن خارج میشوند منشا میگیرند. از بین هر دو مهره مجاور گردنی از هر طرف یک عصب خارج میشود که به آن ریشه عصبی میگویند. این اعصاب به یکدیگر متصل شده و یک شبکه عصبی به نام شبکه بازویی یا براکیال را میسازند. از این شبکه اعصابی خارج میشوند که به کل اندام فوقانی منتشر میشوند. این اعصاب در نهایت به انگشتان دست رسیده و حس آنها را تامین میکنند.

سه عصب رادیال، مدیان و اولنار حس انگشتان دست را تامین کرده و هر گونه اختلالی در عملکرد آنها میتواند موجب بیحس شدن انگشتان شود.

اعصابی که حس انگشتان دست را تامین میکنند در هر نقطه ای از گردن تا انگشت میتوانند دچار ضایعه شوند. شایعترین ضایعه ای که موجب اختلال در کارکرد این اعصاب میشوند تحت فشار قرار گرفتن آنها است. شایعترین نقاطی که این اعصاب تحت فشار قرار میگیرند در گردن، شانه، آرنج و مچ دست هستند.

پزشک معالج معمولا با معاینه بیمار و بررسی های پاراکلینیکی مانند تهیه نوار عصبی میتواند مشخص کند که عصب در چه ناحیه ای تحت فشار قرار گرفته و این فشار موجب اختلال در عملکرد عصب و بروز بیحسی شده است. پس از مشخص شدن محل ضایعه و نوع ضایعه آنگاه میتوان درمان مناسب را برای بیمار انجام داد.

نرمش و حرکت دادن انگشتان و دست نمیتواند موجب بهبود بیحسی آنها شود. برای درمان این بیحسی ها بسته به نوع ضایعه از بریس های مختلف، تزریق دارو در محل ضایعه و یا احتمالا عمل جراحی استفاده میشود.

یک بند انگشت من در سن سه سالگی قطع شده است. آیا راهی برای جراحی زیبایی انگشت من وجود دارد؟  پروتز اصلا نه. آیا این امکان وجود دارد که مثلا با پیوند استخوان، انگشت من به حالت اول خود برگردد؟

هر بند انگشت از قسمت های متعددی تشکیل شده است. در مرکز آن استخوان قرار دارد. در اطراف استخوان، عروق و اعصاب، تاندون ها و در اطراف آنها بافت چربی زیر پوستی و سپس پوست قرار گرفته است.

از دهه های قبل عمل جراحی پیوند انگشت قطع شده در صورتی که انگشت در چند ساعت اول به دست جراح برسد انجام میشده است. در مواردی که مدتها از قطع انگشت گذشته باشد برای انگشتان بسیار مهم مانند شست دست گاهی عمل جراحی پیوند انگشت انجام میشود. در این جراحی انگشتی از پای فرد قطع شده و به دست وی پیوند زده میشود.

در هیچ کدام از این دو عمل بخصوص در عمل دوم شکل انگشت پیوندی مانند انگشتان دیگر نخواهد بود. این اعمال جراحی بیشتر از آنکه برای زیبایی دست انجام شود به جهت بهبود عملکرد دست صورت میگیرند.

ایجاد یک انگشت جدید با انتقال تک تک عناصر آناتومیکی که در انگشت قرار دارد هم یا غیر ممکن است و یا اگر بتوان استخوان و پوستی را به محل جدید منتقل کرد شکل زیبایی نخواهد داشت.

امروزه بهترین راه برای بهتر کردن شکل یک انگشت قطع شده استفاده از پروتز و انگشت مصنوعی است.