سوالات متداول- ستون مهره

من مدت ۴ ماه است که دچار درد سیاتیک کمر هستم که مشکل من رو به بهبود است . ۲ ماه است  که نرمشهای سایت شما را هر روز انجام میدهم اما نرمشهای ( چرخش در حالت نشسته، نرمش کناری Side plank ،  خم به عقب Extension exercise ) را اصلا انجام نمی دهم و در نرمش ( کشش گلوتئال Gluteal stretch و کشش همسترینگ) مشکل دارم و احساس کشیدگی نامطلوبی در پشت پایم دارم. ۱-  آیا انجام این قبیل نرمشها که باعث کشیده شدن پا می شوند برای من مناسب است ؟ ۲-  آیا برنامه ی ورزشی من با حذف نرمشهای مذکور ناقص می باشد؟

یکی از مهمترین علل کمر درد و درد های سیاتیکی ضعف عضلات کمر و شکم است و از بهترین راه های مقابله با این درد ها انجام نرمش های طبی برای تقویت این عضلات میباشد.

اصل مهم در انجام این نرمش ها شروع تدریجی آنها است. این نرمش ها باید با حداقل تعداد ممکنی که برای بیمار دردی ایجاد نکنند شروع شوند. اگر بیمار احساس میکند میتواند نرمشی را به راحتی به تعداد ده بار تکرار کند توصیه میشود در روز های اول آن نرمش را فقط پنج بار تکرار کند. بتدریج و در طی هفته های بعد میتوان تعداد و شدت نرمش ها را افزایش داد.

اگر یک حرکت نرمشی به اندازه ای انجام شود که بدن تحمل آن را نداشته باشد ممکن است موجب تشدید درد کمر و درد سیاتیکی شود. متاسفانه این تشدید درد ممکن است چند روز بعد از انجام نرمش ایجاد شود پس بیمار نمیتواند بازخورد خوبی از میزان انجام نرمش ها داشته باشد. وقتی که بعد از چند روز درد بیشتر شد بیمار مجبور میشود نرمش را چند هفته متوقف کند تا درد تخفیف یابد.

وقتی انجام یک حرکت نرمشی موجب درد فوری و یا درد تاخیری در بیمار میشود بدان معنا است که عضلات بدن تحمل و توانایی انجام آن نرمش را ندارند. در این وضعیت عضلات دچار اسپاسم و انقباض دردناک میشوند.

پس انجام هر حرکتی که موجب درد فوری در بدن میشود ممنوع است. در این موارد باید نرمش های دیگر را انجام داده و تعداد و مدت انجام آنها را بتدریج افزایش داد. بعد از گذشت چند روز تا چند هفته دوباره امتحان میکنیم تا ببینیم آیا میتوانیم نرمشی را که دردناک بوده انجام بدهیم. در این مدت ممکن است عضلات به اندازه ای تقویت شده باشند که بتوانیم نرمش ها را بدون حس درد انجام دهیم. در این صورت آن نرمش ها را با تعداد کم شروع کرده و بتدریح آنها را افزایش میدهیم.

تاثیر نرمش های طبی در درمان کمر درد مانند یک تیغه دو لبه است. اگر درست انجام شوند کمک میکند و گرنه آسیب میرساند. اگر نرمش های طبی درست انجام نشوند درد را بیشتر میکنند و بیمار نرمش را کنار میگذارد ولی اگر درست انجام شوند کمک بسیار زیادی در کنترل درد بیمار خواهند داشت.

من حدود یک ماه است که وقتی صبحها از خواب بیدار میشوم در قسمت تحتانی کمرم احساس گرفتگی دارم  همچنین وقتی به شکم دراز میکشم بعد از چند ثانیه کمرم حالت خم شدگی و فشار به خود میگیرد. این دردها درست از وقتی بدنسازی کار میکنم شروع شده است. آیا ممکن است به علت کار کردن با دستگاه فیله کمر باشد؟ آیا راهی برای درمان است؟

یکی از مهمترین علل درد کمر و علائم مشابه آن مانند احساس گرفتگی یا فشار و خستگی شدید کمر، اسپاسم عضلات اطراف ستون مهره است. اسپاسم نوعی انقباض غیر ارادی و دردناک در عضلات اندام ها است.

اسپاسم یا گرفتگی دردناک یک عضله موقعی ایجاد میشود که آن عضله وادار به انجام کاری شود که از حد توان آن خارج است. این وضعیت دو علت دارد.

 یکی از اصول مهم در انجام هر نرمش یا ورزش اینست که مدت و شدت آن را بتدریج افزایش دهیم. این اصل در ورزش بدنسازی هم صادق است. اگر ورزشکار وزنه هایی را که با آنها کار میکند و یا مدت انجام هر حرکت و یا تعداد ست هایی را که باید انجام دهد ناگهان زیاد کرده و به بدن خود فرصت ندهد تا به بتدریج خود را با وضعیت جدید سازگار کند برای خود مشکل ایجاد میکند.

در این وضعیت ممکن است مشکلات زیادی مانند کشیدگی عضلات، رگ به رگ شدن مفاصل و آسیب های دیگر مفصلی برای ورزشکار بوجود آید. کشیدگی عضلانی موجب درد عضله میشود.

در صورتی که درد عضله کم باشد با یکی دو هفته استراحت و کم کردن شدت حرکات ورزشی و استفاده از داروهای مسکن میتوان مشکل را حل کرد. در موارد دردهای شدید که میتواند به علت آسیب جدی عضله باشد درمان باید تحت نظر پزشک ارتوپد انجام شود.

بنده ۲۸ ساله،‌ خانم و حدوداً ۹ سال شاغل هستم و از ۵ سال پیش برآمدگی پشت گردنم را غیر طبیعی حس کردم ولی به دلیل عدم احساس هرگونه دردی در ناحیه گردن و کتف و شانه ام به دکتر مراجعه نداشتم ولی برآمدگی بدون نیاز به معاینه با چشم هم قابل مشاهده است، ولی شاید خنده دار به نظر برسد از چند وقت پیش در حال ورزش فهمیدم که دو دستم را نمیتوانم به سمت بالا بصورت صاف نگه دارم و در حال عادی به سمت بالا بصورت خمیده اند. آیا این موضوع ربطی به برآمدگی گردنم دارد؟ آیا خطر آرتروز گردن را در پیش دارم؟

برآمدگی که در پشت و پایین گردن لمس شده و در بعضی افراد دیده میشود زائده خاری مهره های پایینی گردن هستند. زوائد خاری Spinal process برجستگی های استخوانی هستند که در پشت همه مهره های ستون فقرات قرار گرفته اند. این برجستگی های استخوانی در مهره های بالایی گردن کوچک هستند ولی مهره های پایینی گردن برجستگی بزرگتری دارند بطوریکه در پایین ترین مهره گردنی، این برجستگی کاملا بزرگ و قابل لمس است.

در افراد لاغر اندام این برجستگی بیشتر به چشم میخورد و در بسیاری اوقات کاملا بدون علامت بوده و هیچ مشکلی برای فرد ایجاد نمیکند. گاهی اوقات دردی در ناحیه پایین گردن و یا بین دو کتف ایجاد میشود که ممکن است همراه با احساس سوزش باشد. این درد ممکن است با حرکت سر به جلو و پایین بیشتر شود. علت این درد در بسیاری اوقات فیبرومیالژی است و وجود آن ارتباطی با برجستگی پشت گردن ندارد.

آرتروز گردن همان ساییدگی مفاصل بین مهره های گردن است. این بیماری میتواند منجر به درد گردن و یا بروز علائم عصبی در اندام فوقانی شود. البته برجستگی پایین و پشت گردن ارتباطی با آرتروز ندارد ولی چند مسئله موجب میشود بیماران ارتباطی را بین این دو موضوع قائل شوند.

یکی اینست که در بسیاری اوقات این برجستگی از مدت ها قبل بطور طبیعی در پشت گردن بوده ولی بیمار به آن توجهی نمیکرده است. با شروع درد و وقتی بیمار به روی ناحیه ایکه درد را بیشتر احساس میکند دست میگذارد متوجه برجستگی میشود و این ایده که درد ممکن است با این برجستگی ارتباطی داشته باشد در ذهن او ایجاد میشود در حالیکه چنین ارتباطی وجود ندارد.

نکته دیگر اینست که یکی از نقاط احساس درد در فیبرومیالژی دقیقا در همین محل برجستگی است در حالیکه این برجستگی عامل ایجاد کننده درد فیبرومیالژی نیست.

وجود برجستگی پایین و پشت گردن فرد را مستعد به آرتروز و ساییدگی گردن نمیکند.

مدتی است که در هنگام راه رفتن پای چپ من از لگن به پایین خواب رفته و سر میشود، و هنگامی که به مدت چند ثانیه مینشینم  سر شدن پا از بین میرود. خواهشمند است اینجانب را راهنمایی فرمایید که علت چیست و باید چه کنم

خواب رفتن و بیحس شدن و سِر شدن اندام تحتانی معمولا نشانه اختلال در فعالیت اعصاب این ناحیه بوده و شایعترین علت آن فشار به ریشه های عصبی کمر به علت هرنی دیسک بین مهره ای یا تنگی کانال نخاعی است.

در تنگی کانال نخاعی، به علت رشد استخوان های نابجا و زیادی و یا به علت رشد رباط ها در درون کانال استخوانی ستون مهره، جا و فضا برای نخاع و ریشه های عصبی آن کم میشود. به همین علت این اعصاب در ناحیه کمر تحت فشار قرار میگیرند. در هرنی یا فتق دیسک بین مهره ای هم جابجا شدن دیسک موجب فشار به ریشه های عصبی میشود.

فشار به عصب موجب میشود پیام های عصبی در طول آن حرکت نکنند و در واقع این فشار موجب فلج شدن موقت عصب میگردد. پس وقتی ریشه های عصبی در ناحیه کمر فشرده میشوند پیام های حسی نمیتوانند به خوبی در طول عصب منتقل شوند و در نتیجه فرد حس میکند اندام تحتانی وی خواب رفته و سر شده است.

در هنگام ایستادن و راه رفتن گودی کمر و لوردوز بیشتر میشود و همین امر میتواند موجب فشار بیشتر بر روی ریشه های عصبی شده و احساس خواب رفتگی اندام را تشدید کند. با مدتی نشستن، گودی کمر موقتا رفع شده و فشار از روی اعصاب برداشته میشود.

پزشک ارتوپد در بررسی این بیماران از معاینه و تصویربرداری هایی مانند ام آر آی استفاده میکند. بعد از مشخص شدن نوع بیماری درمان لازم برای بیمار صورت میگیرد. در بسیاری از بیماران میتوان با چند روز استراحت و سپس چند ماه انجام نرمش های طبی برای تقویت عضلات کمر و شکم بر این مشکل غلبه کرد. البته بعضی بیماران هم برای درمان نیاز به عمل جراحی خواهند داشت.

برای بررسی علت خواب رفتن و سر شدن پای خود و درمان درست آن به دکتر مهرداد منصوری متخصص ارتوپدی مراجعه کنید.

من ۳۰ سال سن دارم و حدود دو سال پیش در ناحیه کشاله ران احساس درد داشتم. به پزشک مراجعه کردم و بعد از MRI تشخیص داده شد که نکروز سر استخوان ران دارم. بعد از یکسال پزشک تشخیص داد بیماری بهبود یافته اما هم اکنون بعد از گذشت ۵ ماه دوباره احساس درد خفیف در همان ناحیه قبلی را دارم.

دو روز پیش در جواب عکس رادیولوژی نوشته شده بود که اسپینابیفیدا در حد S1 بوده و دانسیته سر فمور افزایش یافته است. میخواستم در این مورد برایم بیشتر توضیح داده و بگویید راه درمان آن چیست؟

نکروز آوازکولار سر استخوان فمور یا آنطور که مردم میگویند سیاه شدن سر استخوان ران بیماری است که بر اثر نرسیدن خون به سلول های استخوانی این ناحیه ایجاد میشود. مرگ سلول های استخوانی در این ناحیه موجب بروز درد در کشاله ران میشود. بعد از مدتی استخوان سختی و سفتی خود را از دست داده و نرم میشود و در نتیجه زیر فشار نیروهایی که به مفصل ران وارد میشود تغییر شکل میدهد. این تغییر شکل میتواند موجب بروز آرتروز و ساییدگی در مفصل ران شود و آرتروز موجب بروز درد و محدودیت حرکتی در مفصل ران میگردد.

البته این روندی که گفته شد در همه بیماران به همین شکل اتفاق نمی افتد. گاهی اوقات بیماری در یکی از مراحلی که ذکر گردید متوقف شده و یا گاهی اوقات سرعت پیشرفت بیماری بسیار سریع است.

در مراحل اولیه ای که خون به سر استخوان ران نرسیده و سلول های آن میمیرند تصویر رادیولوژی تهیه شده از لگن بیمار هیچ نکته غیر طبیعی را نشان نمیدهد. در این مرحله فقط روش تصویر برداری ام آر آی است که میتواند نشان دهد این نکروز و مرگ سلولی اتفاق افتاده است. بعد از گذشت چند ماه از بیماری بتدریج علائمی در تصویر رادیولوژی لگن هم ایجاد میشود. یکی از این علائم تغییر رنگ تصویر سر استخوان ران است.

در تصاویر رادیولوژی، سر طبیعی استخوان ران به رنگ سفید دیده میشود. وقتی سلول های سر استخوان ران میمیرند رنگ سر استخوان در تصویر رادیولوژی سفیدتر میشود. چون سفیدترشدن تصویر استخوان در یک عکس رادیولوژی معمولا به علت افزایش تراکم و به اصلاح دیگر دانسیته Density آن است، گاهی اوقات سفیدتر شدن تصویر سر استخوان ران در رادیوگرافی لگن بیمار مبتلا به نکروز را افزایش تراکم و یا افزایش دانسیته تفسیر میکنند. در واقع این سفیدتر شدن به علت قطع جریان خون به استخوان و برداشت نشدن املاح کلسیم از آن و افزایش میزان این املاح در ناحیه است.

اسپینا بیفیدا نوعی تغییر شکل مادرزادی ستون مهره است. در این نوع تغییر شکل قوس پشتی یک یا چند مهره از ستون فقرات باز میماند. وقتی این تغییر در مهره اول استخوان خاجی یا ساکروم Sacrum که آن را با S1 نشان میدهند ایجاد میشود در اصطلاح ذکر میشود اسپینا بیفیدا در حد S1 یا در ناحیه مهره S1 ایجاد شده است.

من زنی هستم که مدتی است از ناحیه ران تا ساق در سمت راست بدنم دچار درد و سوزش شده ام. به دکتر هم مراجعه کرده ام اما می گویند چیزی نیست. درد هر روز بیشتر می شود. آیا ممکن است این درد به علت دیسک باشد

از علل شایع درد هایی که در کل اندام تحتانی انتشار میابند درد های سیاتیکی هستند که بدنبال هرنی دیسک کمر ایجاد میشوند. این درد ها میتوانند در کمر، پشت باسن، ران و ساق بصورت جداگانه وجود داشته باشند و یا میتوانند در دو یا چند تا از نواحی ذکر شده احساس شوند. بطور مثال لزومی ندارد که هرنی دیسک کمر همیشه همراه با کمردرد باشد. ممکن است فرد دردی در کمر نداشته باشد ولی در ناحیه ساق یا ساق و ران دچار درد باشد.

دیسک کمر نام بیماری نیست بلکه نام عضوی از بدن انسان است. پس این عبارت که “من دیسک کمر دارم” صحیح نیست. همه انسان ها در بین مهره های ستون فقرات خود بافتی دارند که به آن دیسک میگویند. دیسک بافتی به شکل استوانه ای کم ارتفاع است که از جنس ماده ای شبیه غضروف ساخته شده است. گاهی اوقات به علت فشار ناگهانی که به ستون مهره وارد میشود دیسک از جای خود جابجا شده و به ریشه های عصبی که از آن خارج مشوند فشار وارد میکند.

این فشار موجب تحریک عصب و احساس درد و سوزش در اندام میشود. احساس درد ممکن است همراه با احساس گزگز و بیحسی در ساق یا ران باشد.

در این بیماری گرچه درد در ناحیه ساق و ران احساس میشود ولی منشا اولیه درد در ناحیه کمر است. در بسیاری افراد به علت ضعف عضلات ناحیه کمر و شکم، دیسک ضعیف شده و بدنبال آن جابجا میشود و با فشار به اعصاب موجب بروز این دردها میگردد.

درد دیسک کمر معمولا با چند روز استراحت و استفاده از داروهای ضد التهاب بهبود میابد ولی این بیماری تمایل عجیبی به عود دارد. برای پیشگیری از عود، بیمار باید حتما نرمش های خاصی را تا آخر عمر انجام دهد تا عضلات کمر و شکم خود را قوی نگه دارد.

می خواستم بدانم برای کسانی که کمردرد سیاتیکی دارند خم شدن برای رکوع نماز تا حدی که دستهایشان به زانوانشان برسد ضرر دارد ؟ خم شدن تا چه حد برای کمردرد بی ضرر است ؟ 

درد سیاتیکی دردی است که بر اثر تحریک عصب سیاتیک یا ریشه های عصبی ایجاد کننده آن بوجود میاید. علت این درد تحت فشار یا تحت کشش قرار گرفتن این اعصاب در نقطه ای از طول آنها است. درد سیاتیکی بصورت احساس یک درد تیر کشنده است که میتواند در باسن، ران، ساق و یا ترکیبی از این مناطق احساس شود.

یکی از معایناتی که پزشک برای تشخیص سیاتیک انجام میدهد تست لازک است. برای انجام این تست یا معاینه، بیمار به پشت میخوابد و پزشک کل اندام تحتانی طرف مبتلا را بدون اینکه زانو را خم کند مستقیم به بالا میبرد. با این حرکت درد سیاتیکی بیمار ایجاد شده یا تشدید میگردد. این حرکت موجب کشش بیشتر عصب سیاتیک شده و درد را بوجود میاورد.

همین وضعیت ممکن است در طول روز و در حین انجام فعالیت های روزمره برای وی ایجاد شود. بطور مثال نشستن بر روی زمین در حالتیکه هر دو پا مستقیم و کشیده است میتواند موجب بروز درد سیاتیکی شود. یا خم شدن به جلو بدون اینکه زانوها خم شوند ممکن است این درد را بوجود آورد.

خم شدن برای رکوع در حین نماز خواندن هم ممکن است با کشش عصب سیاتیک موجب بروز درد سیاتیکی شود. در این وضعیت ممکن است بتوان با کمی خم کردن زانو درد را از بین برد. در صورتیکه با این اقدام درد از بین نرود بیمار باید از وضعیت رکوع کامل در حدی که دست به زانو برسد اجتناب کند.

اینکه خم شدن به جلو تا چه اندازه بی ضرر است بسته به شدت بیماری فرد دارد. در حالات شدید ممکن است بیمار با کمی خم شدن به جلو هم دچار درد سیاتیکی شود.

چهار ماه پیش مهره دوم گردنم شکست. دکتر بعد از گچ گیری گفت بعداز سه ماه جوش میخورد. اما  اسکن ۳ بعدی گرفتم گفت هنوز هم اصلا جوش نخورده است. بنظر شما درمورد این دسته شکستگی ها متخصصین مغز و اعصاب بهتر میتوانند اظهار نظر کنند یا متخصصین ارتوپدی؟  اگر توصیه ای نیز درمورد رژیم غذایی بنده دارید، لطفا راهنمایی های لازم را بفرمایید. 

شکستگی های ستون مهره چه در ناحیه گردن و چه در ناحیه سینه ای و یا کمری بسیار مهم هستند. گرچه مانند هر شکستگی دیگر جوش نخوردن یا بد جوش خوردن این شکستگی ها مهم میباشد ولی اهمیت خاص این شکستگی ها علی الخصوص بخاطر وجود نخاع در ستون مهره است.

اهمیت آسیب نخاع و ریشه های عصبی آن بدنبال شکستگی های ستون فقرات بسیار بیشتر از آسیب خود استخوان است. آسیب نخاع میتواند عوارض وخیم و جبران ناپذیری را برای بیمار به همراه داشته باشد. به همین خاطر در درمان این شکستگی ها بیشتر توجه پزشک معالج به وضعیت نخاع است.

وظیفه متخصصین ارتوپدی تشخیص و درمان بیماری ها و آسیب های استخوان و مفاصل است. البته برای انجام این وظیفه یک متخصص ارتوپدی باید دانش کافی در باره عضلات، اعصاب و عروق هم داشته باشد.

وظیفه یک متخصص جراحی مغز و اعصاب تشخیص و درمان بیماری ها و آسیب های سیستم عصبی مرکزی و محیطی است. البته برای انجام این وظیفه وی باید در باره استخوان و عروق هم دانش کافی داشته باشد.

در بسیاری قسمت های طب ممکن است تشخیص و درمان بیماری ها و آسیب های یک عضو را متخصصین مختلفی انجام دهند. یکی از این قسمت ها شکستگی های ستون مهره است. این شکستگی ها هم به توسط متخصصین ارتوپدی و هم به توسط متخصصین مغز و اعصاب درمان میشوند.

یک متخصص ارتوپدی برای درمان شکستگی های ستون مهره باید دانش کافی و خوبی در مورد نخاع و ریشه های عصبی داشته باشد و بالعکس یک متخصص جراحی مغز و اعصاب هم برای درمان این آسیب ها باید اطلاعات و تبحر خوبی در مورد مشکلات استخوانی دارا باشد.

رژیم غذایی میتواند در جوش خوردن شکستگی ها تاثیر گذار باشد. مصرف غذاهای سرشار از کلسیم و ویتامین دی و پروتئین در جوش خوردن شکستگی ها مهم است.

من خانمی ۲۷ ساله هستم.  دیسک کمر و سیاتیک دارم. یک دوره فیزیوتراپی رفتم.  البته دکترم گفتند پیشرفته نیست ولی با نشستن زیاد دردهایم تشدید میشوند. بر روی سمت چپ بدنم بیشتر از نیم ساعت نمی توانم دراز بکشم. الان علائم بارداری را دارم. آیا بارداری برای من خیلی خطرناک است یا خیر؟ چه کارهایی می تونم بکنم تا از عوارض احتمالی آن جلوگیری کنم . آیا در صورت بارداری نیاز به استراحت مطلق دارم؟ 

دردهای سیاتیکی به دردهایی میگویند که بر اثر تحریک عصب سیاتیک یا ریشه های عصبی آن در ناحیه نخاع کمری ایجاد میشود. از علل مهم این درد ها هرنی یا فتق دیسک بین مهره ای است. در این بیماری دیسک بین مهره ای جابجا شده و بر روی ریشه عصبی که از نخاع خارج میشود فشار وارد میکند.

از علل مهم تشدید کننده کمردرد و دردهای سیاتیکی افزایش وزن و افزایش لوردوز و گودی کمر است. این حالات هر دو در زمان بارداری تشدید میشوند.

 افزایش گودی کمر موجب میشود فشار بیشتری به دیسک بین مهره ای وارد شده و این فشار موجب جابجایی بیشتر آن و در نتیجه فشار بیشتر به ریشه عصبی میگردد. پس افزایش لوردوز و گودی کمر میتواند علائم درد سیاتیکی را افزایش دهد. زیاد شدن وزن هم میتواند با افزایش گودی کمر موجب بیشتر شدن درد های سیاتیکی شود.

در ماه های آخر بارداری وزن مادر بخصوص در قسمت تنه و شکم زیاد شده و همین امر موجب افزایش گودی کمر و افزایش احتمال بروز دردهای سیاتیکی میشود.

استراحت مطلق بدترین کاری است که یک خانم باردار میتواند انجام دهد. زنان در دوران بارداری هم برای حفظ سلامت خود و هم جنین خود نیاز به حفظ سطح قابل قبولی از فعالیت بدنی دارند. بهترین کاری که یک خانم باردار مبتلا به دردهای سیاتیکی میتواند انجام دهد تقویت عضلات کمر و شکم است.

با انجام نرمش ها طبی خاص میتوان عضلات کمر و شکم را تقویت کرد. تقویت این عضلات میتواند مقدار گودی کمر را در ماه های ابتدایی بارداری کاهش داده و مانع از افزایش بیش از حد آن در ماه های آخر بارداری شود. عضلات قوی شکم و کمر میتوانند مهره های ستون فقرات را در راستای مناسب تری نگه داشته و موجب شوند تا دیسک بین مهره ای فشار کمتری به ریشه های عصبی وارد کند.

اگر کسی بر اثر زمین خوردن و به تشخیص پزشک دچار دررفتگی استخوان انتهای دنبالچه شده باشد آیا می شود بدون عمل آن را جا انداخت یا این که بیمار باید روش درمان دیگری را در پیش گیرد. اصولا آیا عمل دنبالچه را توصیه می کنید یا این که مریض به وسیله استراحت و در مدت زمانی خود به خود بهبود میابد.

دررفتگی استخوان دنبالچه امکانپذیر ولی نادر است. بسیاری از مواردی که در رادیوگرافی لگن دررفتگی دنبالچه تفسیر میشوند چیزی جز شکل طبیعی ولی کمی خمیده به جلوی دنبالچه نیست.

در مواردی ممکن است بدنبال ضربه شدید و یا زمین خوردن روی باسن، فرد دچار دررفتگی دنبالچه و یا به عبارت دیگر دررفتگی مفصل بین دنبالچه و استخوان خاجی یا ساکروم شود. در این موارد ممکن است بتوان بصورت بسته و بدون نیاز به عمل جراحی اقدام به جااندازی دررفتگی کرد. مسلما اگر از دررفتگی چند هفته گذشته باشد امکان جااندازی وجود نخواهد داشت.

در غالب موارد علت درد دنبالچه ارتباطی با دررفتگی آن نداشته و به علت التهاب در مفاصل بین استخوانچه های تشکیل دهنده آن یا مفصل بین دنبالچه و استخوان ساکروم ایجاد میگردد.

در درمان دردهای دنبالچه در اکثر اوقات اقدامات غیر جراحی موثر واقع میشوند. اقداماتی مانند نشستن بر روی محل نرم، گرم نگه داشتن محل درد، درست نشستن بر روی صندلی و استفاده از داروهای ضد التهابی. در مواردی که درمان های غیر جراحی موثر واقع نشوند میتوان از عمل جراحی کمک گرفت و درمان جراحی در بسیاری از موارد میتواند درد بیمار را از بین ببرد.

این جراحی بصورت خارج کردن کل استخوان دنبالچه است. از طریق شکاف کوچکی که بر روی پوست پشت لگن داده میشود استخوانچه های کوچکی که به هم پیوسته و استخوان دنبالچه را تشکیل داده اند از محل اتصال خود به استخوان خاجی یا ساکروم جدا شده و از بدن خارج میشوند. اگر این جراحی به درستی صورت گیرد میتواند منشا درد را از بین ببرد.