ایران ارتوپدایران ارتوپد. دانشنامه آسیب ها و بیماری های استخوان و مفاصل
نویسنده: دكتر مهرداد منصوری “متخصص ارتوپدی”
لنگش به معنای بد راه رفتن است به طوری كه بیمار در هر قدمی كه برمیدارد مجبور است تنه خود را به یك طرف خم كند. لنگش حتی وقتی بدون هیچ مشكل دیگری باشد از مشكلات آزار دهنده است چه میتواند بر روی ظاهر شخص و در بسیاری موارد شخصیت وی تاثیر نامطلوب برجای گذارد. لنگیدن بخصوص برای خانمها قابل تحمل نیست.
گاهی اوقات لنگش از دوران كودكی وجود دارد. در بسیاری از این موارد فرد به این نوع راه رفتن عادت كرده و ممكن است اقدامی برای درمان آن انجام ندهد ولی وقتی لنگش در سنین نوجوانی و بعد از آن ظاهر میشود بیشتر به چشم خورده و بیمار را ناراحت میكند.
لنگش بجز تاثیر نامطلوبی كه در ظاهر راه رفتن شخص دارد میتواند مشكلات بالقوه دیگری را هم برای او ایجاد كند. كسی كه میلنگد در حین راه رفتن بیش از حد معمول انرژی مصرف میكند.
در این افراد ممكن است كفش مورد استفاده زودتر از معمول تغییر شكل داده، خراب و فرسوده شود. همچنین لنگش در بسیاری مواقع میتواند موجب فشار بیش از حد به ستون مهره شود و احتمال بروز كمردرد را بیشتر كند.
درد
مهمترین عامل لنگش درد است. هر گونه دردی در اندام تحتانی از نوك انگشت پا گرفته تا ناحیه لگن میتواند موجب لنگیدن شود با این حال درد های ناحیه لگن و مفصل ران بیش از درد دیگر مناطق بدن موجب لنگش میشوند. علل ایجاد این دردها بسیار متنوع است ولی به هر علتی باشند میتوانند موجب لنگیدن شوند
محدودیت حركت
خشكی و محدود شدن حركت در هر كدام از مفاصل اندام تحتانی میتواند موجب لنگش شود. محدودیت حركتی در مفصل ران، مفصل زانو یا مچ پا میتواند موجب لنگیدن فرد شود با این حال محدودیت حركتی در مفصل ران خیلی زود خود را به شكل لنگش نشان میدهد. شایعترین علت این محدودیت های حركتی بروز آرتروز و ساییدگی مفصلی و یا انواع بیماری های روماتیسمی است.
ضعف عضلات اندام تحتانی
ضعیف شدن عضلات در هر قسمتی از اندام تحتانی میتواند به درجات متفاوتی موجب لنگش شود. ضعف عضلات لگن بیشترین تاثیر را بر ایجاد لنگش دارد و این تاثیر در عضلات پایینتر كمتر میشود.
بطور مثال ضعیف شدن عضلات ناحیه ران هم میتواند موجب لنگیدن شود ولی به درجاتی كمتر از ضعف عضلات لگن و ضعیف شدن عضلات ساق هم به درجات خفیف تری میتواند موجب بروز لنگش گردد.
این ضعف ممكن است به علت بیماری های عصبی ایجاد شود (مانند سكته مغزی) و یا علت آن مشكلاتی در خود عضله باشد مثل بیماری دیستروفی عضلانی
تغییر شكل مفاصل
تغییر در شكل هر كدام از مفاصل ران، زانو و مچ پا میتواند موجب لنگش شود با این حال تاثیر تغییر شكل مفصل ران بر لنگش بیش از دو مفصل دیگر است.
این تغییر شكل ها میتوانند به علل متفاوتی ایجاد شوند ولی هر علتی كه داشته باشند بر روی بیومكانیك مفصل تاثیر گذاشته و با تغییر در نیروهایی كه از جانب عضلات بر آن وارد میشود شكل حركت مفصل و به تبع آن اندام تحتانی تغییر میكند و همین تغییر به معنای لنگش است.
مفاصل به علل متفاوتی میتوانند تغییر شكل دهند. بطور مثال دررفتگی مفصل ران(چه دررفتگی مادرزادی و چه بدنبال ضربه)، نیمه دررفتگی مفصل ران، بیماری پرتس، آرتروز و ساییدگی مفصل ران و بسیاری دیگر از بیماری ها میتوانند شكل مفصل ران را تغییر دهند
بنابراین تغییراتی كه در عملكرد قسمت های مختلف اندام تحتانی ایجاد میشوند میتوانند موجب لنگش شوند با این حال تاثیر این تغییرات در بیماری های ناحیه لگن بیشتر است.
این بدان معنا است كه درد، محدودیت حركتی، ضعف عضلانی و یا تغییر شكل در ناحیه لگن بیشتر از مشكلات ران یا زانو میتوانند موجب لنگش شوند.
پس طبیعی است كه در كسی كه لنگش دارد اول باید به فكر بیماری ها و مشكلات ناحیه لگن بود با این حال همانطور كه قبلا هم گفته شد علت لنگش میتواند در هر قسمتی از اندام تحتانی باشد.
همین حالا مشورت کنید:
در صورتیکه این مقاله بیماری یا مشکل خاصی را شرح داده است میتوانید با نویسنده آن که بیشترین اطلاعات ارتوپدی در همین زمینه را دارد مشورت کنید.
این مقاله چقدر مفید بود ؟
لطفا در زیر امتیاز بدهید