دكتر مهرداد منصوری
———————————
یك تیم تحقیقاتی در بیمارستان كودكان بوستون توانسته است جوابی برای این مشكل پیدا كند. آنها نوعی چسب بافتی را پیدا كرده اند كه میتواند در محیط بافت های خونی همچنان عمل كند، قابلیت انعطاف داشته باشد، سمی نباشد و به مرور زمان جذب بدن شود.
پلیمری به نام poly(glycerol sebacate acrylate) وقتی در ابتدا در محل زخم قرار میگیرد بصورت یك ژل غلیظ است. وقتی این ماده به محل بافت زده میشود و سپس برای چند ثانیه نور ماوراء بنفش به آن تابانده میشود به ماده ای شبیه به لاستیك تبدیل میشود كه میتواند بافت هایی را كه تحت فشار شدیدی هستند مانند جدار عروق خونی و یا حتی عضله قلب را بچسباند.
این چسب بعد از به عمل آمدن میتواند محكم به پروتئینی به نام كلاژن كه در بافت ها وجود دارد متصل شود. محققان نشان داده اند كه با این چسب میتوانند سوراخ هایی را كه در جدار بطن و یا دیواره بین دو بطن و یا در عروق خونی وجود دارد ببندند.
نتایج مطالعات با این چسب در مجله Science Translational Medicine به چاپ رسیده است و شركتی در اروپا به نام Gecko Biomedical در حال آماده كردن آن برای عرضه آن به بازار است.
همین حالا مشورت کنید:
در صورتیکه این مقاله بیماری یا مشکل خاصی را شرح داده است میتوانید با نویسنده آن که بیشترین اطلاعات ارتوپدی در همین زمینه را دارد مشورت کنید.
این مقاله چقدر مفید بود ؟
لطفا در زیر امتیاز بدهید