اگر نیاز به جراحی داشته باشم و عمل نکنم چه مشکلی ایجاد میشود

فردی که نیاز به جراحی تعویض مفصل لگن دارد از درد شدید مفصل ران ناراحت است. اگر فرد به هر علتی نخواهد این جراحی را انجام دهد مجبور است درد را تحمل کند.

البته در این موارد میتوان با مصرف داروهای مسکن تا حدودی شدت درد را کم کرد ولی در غالب اوقات مسکن فقط درد را تا حدود مختصری کم میکند و آن را کاملا از بین نمیبرد. بعد از مدتی بدن به داروهای مسکن هم مقاوم شده و تاثیر آنها به حداقل میرسد.

البته هر دردی در لگن مساوی با جراحی نیست. خیلی از دردها با دارو یا فیزیوتراپی خوب میشوند. بسیاری دیگر را میتوان با اعمال جراحی دیگری خوب کرد ولی اگر پزشک مورد اطمینان شما به شما توصیه کرد تا برای رفع درد مفصل ران خود جراحی تعویض مفصل بکنید، راه دیگری غیر آن نبوده که این پیشنهاد به شما داده شده است.

در این وضعیت اگر شما جراحی را انجام ندهید درد شما هم خوب نمیشود. بسیاری از بیماران این تصور را دارند که میتوان مفصل خراب شده را با اقداماتی مانند مصرف داروهای غضروف ساز یا با سلول های بنیادی درست کرد. این واقعیت ندارد.

وقتی مفصل ران خراب شده دیگر درست نمیشود. سلول بنیادی تاثیری در ترمیم و درست کردن مفصل لگنی که خراب شده است ندارد.

غضروف هم چیزی نیست که ساخته شود. غضروف توانایی ترمیم ندارد. داروهایی که به نام غضروف ساز فروخته میشوند حداکثر، تاثیر مسکن دارند.

وقتی مفصل ران خراب شده و درد لگن ایجاد کرده است عاقلانه ترین راه اینست که مفصل خراب شده از بدن خارج و به جای آن یک مفصل مصنوعی گذاشته شود.

بعضی اوقات با بیمارانی مواجه میشویم که مفصل ران آنها کاملا تخریب شده است ولی میگویند درد زیادی ندارند. خیلی از این بیماران برای کاهش درد به تدریج و در طی سالیان سطح فعالیت های بدنی خود را کم کرده اند تا درد کمتری را احساس کنند. به زبان دیگر درد کمی دارند ولی به قیمت محدود کردن خودشان.

اینها زیاد راه نمیروند و زیاد از خانه بیرون نمیروند چون در غیر این صورت درد شدید آزارشان خواهد داد. این افراد هم در واقع جزو دسته ای قرار میگیرند که اگر فعالیت های بدنی معمولی را انجام دهند درد شدیدی خواهند داشت. اینها در اسرع وقت نیاز به جراحی تعویض مفصل لگن دارند.

بعضی افراد فکر میکنند اگر جراحی تعویض مفصل خود را به تاخیر بیندازند مشکلی پیش نمیاید. در بسیاری از موارد اینطور نیست و تاخیر در جراحی مشکلاتی را بوجود میاورد. بگذارید برایتان توضیح بدهم.

برای جای گذاری مفصل مصنوعی لگن، جراح نیاز به یک بستر استخوانی مناسب دارد. اگر در جراحی تاخیر شود ممکن است این بستر به تدریج از بین برود. در این صورت جراحی تعویض مفصل میتواند با مشکلاتی همراه شود و کیفیت جراحی دچار افت خواهد شد.

از طرف دیگر با بالا رفتن سن توان بدن برای تحمل جراحی به تدریج کمتر میشود. بیماری هایی مانند فشار خون و دیابت و پوکی استخوان بوجود میاید که بالقوه میتوانند مشکلاتی را برای جراحی ایجاد کنند.

نکته دیگر تاثیر مضر یک مفصل خراب بر مفاصل اطراف است. وقتی مفصل ران خراب باشد فشار غیر طبیعی به مفاصل کمر و زانو وارد میشود و در این تاثیر میتواند در دراز مدت موجب آسیب دیدن این مفاصل شود.

همچنین در یک مفصل آسیب دیده احتمال شکستگی بیشتر است. پس کسی که به هر علتی یک مفصل دردناک در ناحیه لگن دارد بیشتر زمین میخورد و به علت کمتر راه رفتن استخوان های ضعیف تری خواهد داشت و به همین علت احتمال شکستگی لگن در این افراد بیشتر خواهد بود.

بعضی پزشکان به بیماران میگویند اگر جراحی تعویض مفصل لگن را دیرتر انجام بدهند بهتر است چون عمر مفصل مصنوعی لگن محدود است. توجه به این نکته مهم است که عمر مفصل مصنوعی بسته به جنس مفصل بکار رفته، کیفیت جراحی و تبحر جراح و بسته به مراقبت هایی که بیمار از خود میکند متفاوت خواهد بود.

اگر همه این عوامل در بهترین حالت خود باشند میتوان انتظار حدود سه دهه و حتی بیشتر عمر برای یک مفصل مصنوعی را داشت.

حتی اگر به فرض محال بعد از این زمان نتوان مفصل مصنوعی را دوباره تعویض کرد قطعا یک جوان بیست ساله که تخریب شدید مفصل ران داشته و از شدت درد نمیتواند به درستی راه برود ترجیح میدهد این زمان طلایی بدون درد را در سن 20 تا 50 سالگی داشته باشد تا در محدوده سنی 50 تا 80 سالگی. البته حتی با تکنولوژی فعلی مفاصل مصنوعی که دچار مشکل میشوند را میتوان مجددا تعویض کرد.

تاکید مجدد من بر این است که گرچه هر بیماری و یا در هر دردی در لگن نیاز به جراحی ندارد ولی اگر پزشک مورد اطمینان شما به شما گفت مفصل لگن شما به پایان عمر کاری خود رسیده است بهتر است در اسرع وقت نسبت به جراحی تعویض مفصل لگن اقدام کنید.