وقتی فرد با وسایل و ابزارهایی کار میکند در واقع با استفاده از آنها توانایی های اندام های حرکتی خود را افزایش داده است. ابزارها وسایلی هستند که به اندام های حرکتی ما قدرت و مهارت بیشتری برای تغییر دادن محیط میدهند.
این ابزار ها تنها وقتی میتوانند بهترین کارآیی خود را داشته باشند که در هماهنگی کامل با اندام های انسان باشند. در واقع باید به ابزارها به عنوان ادامه اندام های حرکتی انسان نگاه کرد.
هم شکل و هم کارکرد آنها باید طوری باشد که هماهنگی بوجود آمده بین ابزار و اندام حرکتی انسان نه تنها موجب کاراتر شدن آنها شود بلکه آنها کمترین آسیب را به بدن انسان برسانند. این هماهنگی ابزار با انسان را ارگونومی Ergonomics میگویند.
مشکلات ارگونومیکی که میتواند در حین کار ایجاد شود
مهمترین این مشکلات عبارتند از
وضعیت های بد
وقتی که فرد در حین کار بدن خود را در وضعیت و شکل بدی قرار میدهد تا بتواند بهتر با ابزار کار کند میتواند موجب مشکلاتی برای خود گردد. کار کردن در وضعیت های بد موجب کشیده شدن عضلات و تاندون ها و خستگی زودرس آنها شده که نتیجه آن بروز دردهای عضلانی و مفصلی است.
بطور ممتد در یک وضعیت قرار گرفتن
وقتی برای انجام یک کار مشخص مجبور میشویم مدت زیادی در یک وضعیت خاص بدون تغییر بمانیم موجب خسته شدن عضلاتمان میشویم و این خستگی موجب درد میشود.
بطور مثال نشستن زیاد روی صندلی یا رانندگی طولانی مدت میتواند موجب فشار زیاد بر روی عضلات کمر شود و یا نگه داشتن گوشی تلفن به مدت طولانی بین سر و شانه موجب درد گردن میشود.
حرکات مکرر
حرکات مکرر میتواند موجب اعمال کشش بیش از حد به عضلات و تاندون ها شود. این کشش میتواند موجب بروز آسیب های ریز میکروسکوپی در آنها شود که میتواند به مرور زمان موجب بروز التهاب و بدنبال آن درد میگردد.
فشار زیاد به بدن
بطور مثال وقتی برای انجام کاری مجبور میشویم مدت زیادی بر روی زمین زانو بزنیم فشار ممتدی به استخوان بالای تیبیا وارد میشود و این فشار موجب بروز درد میگردد.
شرایط محیطی
عضلات در هوای گرم زوتر دچار خستگی میشوند و در یک دست عرق کرده ابزارها مشکل تر قرار میگیرند. در هوای سرد هم کار کردن مشکل تر میشود.
در این هوا جریان خون عضلات کمتر شده و مشکل تر کار میکنند. سر و صدای زیاد در محیط کار موجب استرس میشود و کاهش دید محیطی هم میتواند مانع استفاده مناسب از ابزارها شود.
لرزش
وقتی از ابزارهای لرزنده استفاده میشود دست هم میلرزد و این لرزش میتواند موجب اختلال در گردش خون دست و بدنبال آن خستگی زودرس عضله شود.
لرزش تمام بدن در کار با ماشین های سنگین و لرزش دست در کار با دریل یا چکش های بادی ایجاد میشود.
پیشگیری از آسیب بدنی در کار با کامپیوتر
کامپیوتر عملا در حال تبدیل شدن به یکی از ملزومات زندگی مدرن است. با این وجود استفاده از این وسیله مانند بسیاری از ابزار های دیگر اگر به روش درست صورت نگیرد در دراز مدت آسیب هایی را به بدن وارد میکند.
این مشکل بخصوص در کسانی که به علت وضعیت کارشان روزانه مدت های زیادی از کامپیوتر استفاده میکنند اهمیت بیشتری دارد.
استفاده نادرست از کامپیوتر میتواند بعد از مدتی موجب مشکلاتی در سیستم بینایی و اسکلتال شود. این مشکلات جدای از تغییراتی است که میتواند در شخصیت و رفتار فرد بروز کند و از حوصله این بحث خارج است.
مشکلات سیستم اسکلتال میتواند خود را بصورت درد گردن و شانه نشان دهد. کمر درد، درد بازو، ران و مچ دست ها، بیحسی و گزگز دست ها و بسیاری دیگر از مشکلات در اندام ها میتواند به علت استفاده نادرست از کامپیوتر بوجود آید.
این مقاله به بررسی راه هایی میپردازد که با رعایت آنها مشکلات گردن و شانه به علت استفاده نادرست از کامپیوتر کمتر بوجود آید.
چه صندلی مناسب کار با کامپیوتر است
صندلی مورد استفاده شما باید پشت کمر شما را محافظت کند. پشتی صندلی باید قوسی داشته باشد که مطابق با قوس کمر انسان باشد. وقتی روی صندلی مینشینید کاملا به عمق صندلی رفته و به پشتی آن تکیه بزنید.
ارتفاع صندلی باید طوری تنظیم شود که وقتی کف پای شما روی زمین یا تکیه گاه قرار میگیرد زانو های شما هم سطح لگن باشند و یا ران ها بصورت افقی قرار بگیرند.
نشیمن صندلی یا محلی از صندلی که مینشینیم باید کمی از لگن شما پهن تر باشد. همچنین اندازه نشیمن صندلی باید طوری باشد که وقتی روی آن نشسته ایم و به پشتی آن تکیه زده ایم پشت زانو هایمان حدود ۳-۲ بند انگشت از جلوی نشیمن صندلی فاصله داشته باشد. بهتر است صندلی مورد استفاده، چرخدار بوده و ستون اصلی آن روی حداقل پنچ پایه چرخدار متصل باشد.
۱– چشم شما باید در سطح بالای مانیتور باشد
۲- کمر شما کاملاً به صندلی تکیه بدهد
۳- کف پا را طوری تنظیم کنید تا زانو در سطح لگن باشد
۴- ساعد خود را روی حفاظ کناری صندلی بگذارید
۵- برجستگی جلوی مچ دست در ناحیه کف دستتان را روی یک پد نرم بگذارید
۶- شانه خود را شل نگه دارید.
وضعیت مناسب دست در هنگام کار با کامپیوتر چیست
بسیاری از کاربران کامپیوتر در موقع کار با کیبورد یا ماوس ساعد و آرنج و بازو هایشان به هیچ جایی تکیه ندارد و به اصطلاح آنها را در هوا نگه میدارند. در این حالت تمام وزن بازو و ساعد باید به توسط شانه ها تحمل شود.
این وضعیت موجب میشود تا در دراز مدت به مفاصل شانه و گردن فشار زیادی وارد شود که منجر به درد در گردن و شانه میشود. برای جلوگیری از این مشکل باید فشار وزن را از روی گردن و شانه تا حد امکان کم کرد.
راه حل مناسب اینکار اینست که در هنگام کار با کیبورد یا ماوس آرنج یا ساعد را روی یک تکیه گاه قرار داد به نحوی که شانه کاملا شل و آویزان شود. در این وضعیت وزن بازو را تکیه گاه تحمل میکند و فشاری به شانه و گردن وارد نمیشود.
برای این منظور بهترین تکیه گاه، دسته صندلی است. پس در هنگام کار با ماوس و کیبورد باید سعی کرد آرنج و ساعد را روی دسته صندلی قرار داده و شانه های خود را شل کنیم
البته باید مواظب بود تکیه گاه زیر آرنج خیلی سفت نباشد. اگر صندلی دسته نداشت میتوان از هر مکان دیگری استفاده کرد. مثلا میتوان یک ران را روی ران دیگر گذاشته و آرنج یا ساعد را روی آن قرار داد.
در هنگام کار با کیبورد یا ماوس باید پاشنه دست یا محلی از کف دست خود را که نزدیک مچ قرار گرفته است روی یک تکیه گاه قرار دهید تا بدینوسیله وزن ساعد شما روی آن محل اعمال شود. استفاده از ماوس پدهای بالشتک دار برای این کار بسیار مفید است.
بالشتک این ماوس پدها، تکیه گاه مناسبی برای قرار دادن قاعده کف دست است و علاوه بر آن، وجود این تکیه گاه برجسته موجب میشود که هنگام در دست گرفتن ماوس، کف دست در امتداد ساعد قرار گیرد.
وقتی این بالشتک وجود ندارد کاربر برای گرفتن ماوس باید مچ دست خود را به عقب خم کند که در دراز مدت موجب خستگی مچ میشود.
نکته مهم دیگر اینست که مچ دست شما باید در هنگام کار با کیبورد یا ماوس در حالت مستقیم قرار بگیرند و نباید موس را در جایی قرار دهید که برای گرفتن آن مجبور شوید مچ دست خود را به یک طرف منحرف کنید.
از ماوسی استفاده کنید که اندازه دست شما باشد. ماوس های بیش از حد بزرگ موجب خستگی مچ دست شما میشوند. همین نکات در مورد استفاده از کیبورد هم صادق است.
کیبورد و ماوس باید چگونه باشد
کیبورد باید درست در جلوی شما ( نه سمت چپ و نه سمت راست) باشد بطوریکه بازوهای شما عمود بر زمین و آرنج های شما در دو طرف و نزدیک تنه و مچ دست هایتان مستقیم باشند.
فاصله زیاد یا کم شما از کیبورد، به گردن و شانه فشار وارد میکند. ارتفاع میز باید طوری باشد که ران ها بتوانند براحتی زیر آن بروند. به این ترتیب میتوانید فاصله کیبورد از خودتان را به درستی تنظیم کرده به طوری که بازوهایتان در وضعیت عمود بر زمین قرار گیرند.
کیبورد و ماوس باید حدود ۵-۳ سانتیمتر بالاتر از ران های شما باشند. در هنگام استفاده ار کیبورد و ماوس چیز دیگری مثل قلم را در دست نگیرید بطوریکه انگشتان دست باید کاملا ریلاکس باشند.
با کلید های کیبورد با ملایمت رفتار کنید و با فشار به آنها ضربه نزنید. ماوس را به نرمی بگیرید. وقتی با ماوس یا کیبورد کار نمیکنید انگشتان و دو دست خود را روی سطح صاف میز ریلاکس بگذارید.
مانیتور را چگونه تنظیم کنیم
تنظیم درست ارتفاع مانیتور برای جلوگیری از مشکلات چشم و گردن و شانه مهم است. اغلب مانیتور ها در ارتفاعی قرار میگیرند که کاربر مجبور میشود برای نگاه کردن به آن به طرف بالا نگاه کند.
این کار موجب قوس شدید گردن به عقب میشود و قرار گرفتن در این وضعیت بعد از مدتی موجب درد گردن بخصوص در مهره آخر و در محل اتصال به مهره های پشتی میشود.
مانیتور باید حداقل نیم متر از کاربر دور باشد و طوری قرار گیرد که لبه بالایی آن در سطح چشم های وی قرار گیرد به نحوی که مسیر نگاه به مرکز مانیتور مسیری رو به پایین باشد.
نور مطلوب در محل کار
محل کار شما باید از منابع درخشان نور مانند پنجره های پرنور دور باشد. هر از چند گاهی به نقطه دوردستی نگاه کنید تا چشمان شما استراحت کنند.
چگونه از لپ تاپ استفاده کنیم تا دچار درد بدن نشویم
در لپ تاپ ها مانیتور و کیبورد به یکدیگر متصل هستند و این مانع میشود از اینکه هر دو وسیله در حالت مطلوبی قرار گیرند بنابراین اگر قصد دارید از لپ تاپ به مدت طولانی استفاده کنید بهتر است یا از یک مانیتور دیگر و یا از یک کیبورد دیگر که به لپ تاپ متصل میشود استفاده کنید.
در صورت اجبار به استفاده از لپ تاپ بهترین محل برای آن روی ران های شماست. البته قرار گرفتن لپ تاپ به مدت طولانی روی ران ها در مردان ممکن است موجب شود در دراز مدت حرارت آن روی بیضه ها اثر نامطلوب بگذارد.
استفاده از وسایل دیگر حین کار با کامپیوتر
اگر تایپ میکنید نوشته ها را بین مانیتور و کیبورد یا درست در سمت راست مانیتور قرر دهید تا برای نگاه کردن به آن مجبور نباشید به سمت دیگری نگاه کرده و گردن خود را بچرخانید.
وسایلی که بیشتر مورد نیاز کاربر شما است باید در روی میز کار در محدوده ای باشند که بتوانید بدون جابجایی زیاد و به سرعت به آنها دسترسی داشته باشید.
به کرات مشاهده میشود که کاربران در حین کار با کامپیوتر گوشی تلفن را بین شانه و سر گذاشته و سر را به یک طرف خم میکنند تا در یک زمان هم از کامپیوتر استفاده کنند و هم با تلفن صحبت کنند.
این کار فشار زیادی به گردن وارد میکند. اگر کاربر موقع کار با کامپیوتر از تلفن زیاد استفاده میکند بهتر است برای تماس تلفنی از یک هدست استفاده کند.
انجام نرمش را فراموش نکنید
بدن انسان طوری ساخته شده است که باید مرتبا حرکت کند. قرار گرفتن در یک وضعیت ثابت و بدون حرکت و بمدت طولانی موجب درد اندام و مفاصل میشود. برای جلوگیری از این مشکل سعی کنید هر یک ربع ساعت یکبار از روی صندلی برخیزید و چند حرکت کششی را انجام دهید.
تعدادی از این حرکات ساده عبارتند از: بایستید و دستهایتان را بالای سر ببرید. سر را به دو طرف بچرخانید. شانه ها را به بالا و پایین ببرید. دستها را مستقیم به جلو بکشید، کف دو دست را عمد بر هم رو یکدیگر قرار داده و با یک دست مچ دست دیگر را به عقب و بعد به پایین ببرید و برای دست دیگر هم همین کار را تکرار کنید. شانه ها را با هم به عقب برده و دوباره به سر جایشان برگردانید.
گرچه در ظاهر به نظر میرسد کار با کامپیوتر نیاز به قوای بدنی کمتری نسبت به کار کارگری مثل کار با ابزار کشاورزی یا کار در کارخانه دارد ولی یک کاربر مسمتر کامپیوتر باید عضلات تمام بدنش را با نرمش های مناسب تقویت کند.
تنها در این حالت است که بدن وی میتواند ساعت ها بیحرکتی را در جلوی مانیتور کامپیوتر تحمل کند. اگر شما روزانه مدت های زیادی از کامپیوتر استفاده میکنید ضروری است که روزانه حداقل یک ربع ساعت نرمش ها کششی و نرمش هایی را برای تقویت قدرت عضلات در برنامه زندگی خود قرار دهید در غیر این صورت دیر یا زود با درد شانه و گردن یا دیگر نقاط بدن راهی مطب پزشک میشوید.
چگونه درست رانندگی کنیم
رانندگی غلط میتواند موجب آسیب های زیادی به سیستم حرکتی بدن شود و مشکلاتی را برای راننده ایجاد کند. شایعترین آنها کمردرد است.
پس برای اینکه کمتر به خودمان آسیب بزنیم باید بدانیم چطور درست رانندگی کنیم. به این منظور باید به نکات زیر توجه کرد
باید درست در صندلی نشست پس
- باید صندلی را آنقدر بالا آورد که دید کاملا مسلطی به جاده داشته باشیم ولی در عین حال سر راننده به سقف اتومبیل تماس نداشته باشد
- باید صندلی را آنقدر جلو آورد تا بتوانیم با پاهای خود پدال ها را کاملا تا ته فشار دهیم
- شیب کف صندلی ر طوری تنظیم کرد که در تمام طول خود کاملا زیر ران ها قرار گرفته و آنها را حمایت کند
- پشتی صندلی را طوری تنظیم کنیم که بتواند تمام طول ستون مهره و کمر را تا حد شانه ها حمایت کند
- قسمت کمری پشتی صندلی را آنقدر جلو بیاوریم که کاملا قوس کمر را بپوشاند. اگر قسمت کمری صندلی قابل تنظیم نیست باید از بالشتک های پشت گودی کمر استفاده کرد
- ارتفاع فرمان را باید آنقدر پایین آورد که وقتی دو دست بر روی فرمان و در وضعیت ساعت دو و ده قرار میگیرند آرنج ها کمی خم باشند. هنگام کار با پدال ها نباید پا به فرمان برخورد کند
- ارتفاع پشتی سر را باید چنان تنظیم کرد که بالاترین قسمت آن در حد بالاترین قسمت سر باشد تا بتواند از آسیب ویپلش جلوگیری کند
- آینه را چنان تنظیم کنیم که بدون تغییر جهت و ارتفاع سر و گردن پشت خود را در آن به راحتی ببینیم
مدت زیادی بر روی صندلی اتومبیل ننشینید
صرفنظر ار اینکه بر روی صندلی اتومبیل درست نشسته اید یا خیر نباید مدت زیادی بر روی این صندلی ها نشست. نشستن طولانی موجب آسیب به مفاصل میشود. شروع به حرکت بعد از مدتی بیحرکتی در صندلی هم مشکلاتی را بوجود میاورد.
وقتی برای مدتی بیحرکت مینشینید مفاصل دچار قدری خشکی میشوند. حال اگر ناگهان بخواهید از روی صندلی بلند شوید رباط های اطراف مفاصل تحت کشش ناگهانی قرار گرفته و آسیب میبینند.
باید در فاصله های زمانی منظم مثلا هر دو ساعت یکبار از ماشین پیاده شد و دو سه دقیقه نرمش کرد. نرمش های زیر توصیه میشوند
- یکی دو دقیقه راه بروید
- ستون فقرات را به مدت ۳۰ ثانیه به یک طرف بکشید. برای هر دو سمت تکرار کنید و هر سمت را دوبار انجام دهید
- کشش به سمت عقب به مدت ۱۰ ثانیه و سه بار تکرار
برای کاهش خطر تصادف به چه نکاتی در حین رانندگی توجه کنیم
تصادفات رانندگی اولین عامل مرگ و میر در سنین بچگی، نوجوانی و جوانی است. جدای از خطر مرگ، هر ساله تعداد چند برابر کسانی که بدنبال تصادف وسایل نقلیه فوت میکنند مجروحان ایت تصادمات هستند.
آسیب های بدنبال تصادف وسیله نقلیه نه تنها میتواند آثار جبران ناپذیری بر زندگی سالم و مستقل فرد تا آخر عمرش داشته باشد بلکه آمار بالای تصادفات موجب تحمیل فشارهای شدید مالی بر اقتصاد بهداشتی جامعه میشود.
هر روز پزشکان ارتوپد شاهد قربانیان تصادفاتی هستند که تصمیم گرفته اند رانندگی کنند ولی اصول آنرا رعایت نکرده اند.
با رعایت قوانین ترافیکی، اصل رانندگی تدافعی، حفظ اتومبیل در وضعیت فنی مناسب، بستن کمربند ایمنی، رانندگی نکردن در حالت خواب آلودگی و استفاده نکردن از تلفن همراه در حین رانندگی میتوان تا حد زیادی احتمال تصادف رانندگی را کاهش داد.
موقع رانندگی حواس پرتی نداشته باشید
خیلی چیزها میتواند حواس راننده را موقع رانندگی پرت کند. سر و صدا و بازی بچه ها، وجود حیوانات خانگی در اتومبیل و رادیو از این علل هستند.
استفاده از تلفن همراه برای صحبت کردن و از آن خطرناک تر نوشتن یا خواندن پیام کوتاه در حین رانندگی و یا استفاده از وسایل پخش موسیقی پرتابل میتواند بشدت خطرناک باشد. پرت شدن حواس و بی دقتی در حین رانندگی بخصوص در جوان ها بیشتر است.
قبل از رانندگی از الکل استفاده نکنید
کمترین عواقب رانندگی بعد از مصرف الکل از دست دادن گواهینامه رانندگی تان است و بیشترین آن اینست که خودتان یا کس دیگری را بکشید. مصرف الکل موجب میشود واکنش های شما کند شود، تعادل شما بهم بخورد و تمرکز شما کم شود. اگر تحت تاثیر الکل هستید از تاکسی استفاده کنید.
از کمربند ایمنی استفاده کنید
در هر تصادف اتومبیل دو برخورد رخ میدهد. اولی وقتی است که ماشین به یک مانع برخورد میکند ولی جراحت یا مرگ اغلب به علت برخورد دوم است یعنی موقعی که سرنشین اتومبیل به داخل اتومبیل برخورد میکند یا از اتومبیل به بیرون پرتاب شده و به زمین برخورد میکند.
احتمال پرتاب شدن به بیرون اتومبیل در کسانی که کمربند ایمنی نبسته اند ده برابر است. احتمال مرگ یا جراحت بعد از تصادف در کسانی که از کمربند ایمنی استفاده نکرده اند دو برابر میشود.
بعضی افراد فکر میکنند استفاده از کمربند ممکن است آنها را در موقع تصادف یا اگر آتش سوزی در اتومبیل رخ دهد یا اتومبیل در رودخانه ای بیفتد در داخل اتومبیل گیر بیندازد. این فکر غلط است.
طبق آمار گیر کردن در اتومبیل فقط یک دهم درصد از کل مرگ و میر های بدنبال تصادف است. بیشتر کسانی که در حین تصادف کمربند نبسته اند و از ماشین به بیرون پرتاب شده اند میمیرند و اکثر آنها از پنجره جلویی ماشین به بیرون پرتاب میشوند.
بعضی افراد فکر میکنند استفاده از کمربند ایمنی ممکن است آنها را مجروح کند. البته این امکان وجود دارد ولی در اکثر موارد علت آن درست نبستن کمربند است و یا اینکه شدت تصادف به حدی زیاد بوده که اگر سرنشین اتومبیل کمربند نبسته بود آسیب بمراتب شدیدتری میدید یا حتی فوت میکرد.
بعضی ها فکر میکنند بستن کمربند ایمنی فقط برای سفرهای خارج شهری و بزرگراه ها است. این فکر غلط است. اکثر تصادفات رانندگی در سرعت های زیر ۶۰ کیلومتر اتفاق میفتد. حتی در سرعت ۲۰ کیلومتر در ساعت هم گزارش فوت در کسانی که کمربند ایمنی نبسته اند گزارش شده ات.
کمربند ایمنی و زنان باردار
بهترین حمایتی که یک زن باردار موقع نشستن در یک اتومبیل میتواند از جنین خود بکند بستن کمربند است. یک زن باردار باید نوار پایینی کمربند را از زیر شکم خود عبور دهد و نوار بالایی آن را از بین سینه های خود عبور دهد.
مطمئن باشید اگر کمربند را درست ببندید در موقع تصادف نه تنها هیچ آسیبی به شما و جنین شما نمیرسد بلکه وی را از آسیب هم مصون کرده اید.
کمربند ایمنی و کیسه هوا
بعضی افراد فکر میکنند چون اتومبیل آنها کیسه هوا دارد نیازی به استفاده از کمربند ایمنی ندارند. این فکر درست نیست. ایربگ یا کیسه هوا جایگزین کمربند نیست.
کیسه هوا فقط یک مکمل برای کمربند است. کیسه هوا در حین تصادفاتی که ضربه از جهات متفاوتی به اتومبیل وارد میشود و یا وقتی ماشین چپ میکند یا موقعی که ضربه از کنار به اتومبیل وارد میشود کمک زیادی به سرنشین نمیکند. حتی اگر اتومبیل شما مجهز به کیسه هوا است باید از کمربند ایمنی استفاده کنید.
پشت سری
استفاده از پشت سری میتواند نیمی از آسیب های وارده به گردن را در حین تصادفات کاهش دهد. بهترین نوع پشت سری آنهایی هستند که ثابت اند. پشت سری هایی که ارتفاع آنها قابل تنظیم است اغلب اوقات در پایین ترین وضعیتشان قرار گرفته اند و درست پشت سر زاننده یا سرنشین قرار نمیگیرند.
صندلی بچه
در موقع تصادف، بچه ایکه روی صندلی ایمنی مهار نشده است مثل یک گلوله به اطراف پرتاب میشود. یک چهارم آسیب های بدنی به بچه هایی که در اتومبیل سوار شده اند و روی صندلی ایمنی نبوده اند نه به علت تصادف بوده است بلکه در حین ایستادن ناگهانی ماشین یا چرخش ماشین بچه به یک طرف پرت شده و آسیب دیده است.
کمربند ایمنی اتومبیل مناسب بچه نیست چون نوار بالایی آن نمیتواند از جلوی شانه وی عبور کند. بنابراین بچه ها باید در هنگام سوار شدن به اتومبیل بر روی صندلی ایمنی قرار گیرند.
نکته مهم اینست که این صندلی ها باید محکم به صندلی اتومبیل متصل شود وگرنه در حین تصادف، بچه و صندلی با هم مثل یک گلوله پرتاب میشوند.
در بچه های کمی بزرگتر از صندلی هایی استفاده میشود که ارتفاع بچه را کمی بالاتر میاورد بطوریکه کمربند ایمنی اتومبیل بتواند از جلوی شانه او عبور کند. اگر بچه از زمان کودکی عادت کند روی صندلی ایمنی بنشیند در سال های بعد هم استفاده از آنرا قبول میکند.
هیچگاه و تحت هیچ عنوان نباید بچه در صندلی مسافر کنار راننده بنشیند حتی برای زمانی کوتاه. خطرناکتر از آن بچه ایست که در صندلی جلو سرپا ایستاده است.
در موقع تصادف این بچه به راحتی از شیشه جلوی اتومبیل به بیرون پرتاب میشود. هیچ گاه کودک خود را روی پای خود نگذارید. این وضعیت یکی از خطرناک ترین حالاتی است که در موقع تصادف میتواند به بچه آسیب بزند.
افراد مسن چه نکات ایمنی را باید در حین رانندگی رعایت کنند
تعداد زیادی از آسیب ها و شکستگی ها به علت سوانح و تصادفات رانندگی ایجاد میشوند. با رعایت نکاتی میتوان از تعداد زیادی از این سوانح پیشگیری کرد. با بالا رفتن سن و کاهش تدریجی بسیاری از توانایی های انسان احتمال بروز مشکلات و بدنبال آن ایجاد حادثه بیشتر میشود.
برای کاهش موارد خطر باید به رعایت بعضی نکات دقت بیشتری کنیم. مهمترین آنها عبارتند از
- بعضی از داروها خواب آورند و زمان واکنش و عکس العمل شما را زیاد میکنند. بعضی دیگر از داروها تمرکز شما را کاهش داده یا دید شما را کم میکنند. اگر از این داروها استفاده میکنید از رانندگی پرهیز کنید.
- در حین رانندگی از تلفن همراه یا Mp3 player استفاده نکنید
- در حین رانندگی توجه شما باید به جلو باشد و در عین حال پشت سر و کناره ها را هم در نظر داشته باشید
- شیشه ای اتومبیل باید شفاف و تمیز باشند. شیشه های دودی مناسب نیستند
- در حین رانندگی زیاد صحبت نکنید
- صدای رادیو اتومبیل را کم کنید. از هدفون استفاده نکنید
- حتی الامکان از خیابان های شلوغ پرهیز کنید
- حتی الامکان از چهار راه هایی که در آنها باید به سمت چپ بپیچید پرهیز کنید
- حتی الامکان در وضعیت آب و هوایی بد رانندگی نکنید
- حتی الامکان در شب یا نور کم رانندگی نکنید. رانندگی در جهت تابش خورشید روی قدرت دید شما تاثیر منفی دارد
- حتی الامکان از اتومبیل هایی با فرمان هیدرولیک و دنده اتوماتیک استفاده کنید.
- در صندلی صاف و مستقیم بنشینید. به طرف جلو خم نشوید. صندلی را چنان میزان کنید که پاهای شما به راحتی به پدال ها برسد و زانوهای شما کمی از سطح لگن بالاتر قرار بگیرد
- در جاده با سرعتی که تعیین شده است رانندگی کنید. اگر میخواهید با سرعت کمتر رانددگی کنید از مسیر سمت راست بروید. اگر باز هم میبینید آهسته تر از رانندگان دیگر میروید بهتر است از جاده دیگری استفاده کنید
- فاصله خود را با ماشین جلویی حفظ کنید. باید آنقدر با ماشین جلویی فاصله داشته باشد که هر لحظه ایکه آن ماشین ناگهان توقف کرد شما بعد از سه ثانیه به او برسید. در هوای بد و یا بارانی این زمان باید پنج ثانیه باشد
- نگذارید کسی در ماشین سیگار بکشد. سیگار روی دید شما تاثیر منفی دارد
- وقتی خسته هستید رانندگی نکنید
- در سفرهای طولانی هر ۲-۱ ساعت یکبار توقف کرده و چند دقیقه از ماشین خارج شده و حرکات نرمشی و کششی انجام دهید
- اگر از عینک استفاده میکنید در حین رانندگی حتی اگر مسافت کوتاه هم باشد از آن استفاده کنید
- در سفر های طولانی به اندازه کافی آب بنوشید و استراحت کافی داشته باشید و از استرس پرهیز کنید
- بسیاری از بیماری ها توانایی رانندگی را کاهش میدهند. در صورت کاهش بینایی یا مشکلات حرکتی شدید در مفاصل رانندگی نکنید
- وسایل کمک های اولیه را در اتومبیل داشته باشید.
- به سلامت اتومبیل خود اهمیت بدهید.
درست بلند کردن و حمل یک چمدان چگونه است
هرچه چمدانی را که میخواهیم بلند کرده و جابجا کنیم بزرگتر و سنگین تر باشد بیشتر احتمال دارد دچارکمردرد، درد گردن یا شانه شویم. اگر ندانیم چگونه اجسام بزرگ و سنگین را بدرستی بلند کرده و جابجا کنیم ممکن است به خودمان صدمه بزنیم. در زیر نکات مهمی در این مورد ذکر میشود
♦ وقتی میخواهید چمدان بخرید سعی کنید چمدان شما سبک و با جنس خوب باشد. بهتر است چمدان دسته تاشو و چرخ داشته باشد.
♦ چمدان خود را پر از وسایل سنگین نکنید. چند چمدان کوچک بهتر از یک چمدان بزرگ است.
♦ برای بلند کردن چمدان زانو های خود را خم کرده، دسته چمدان را گرفته و سپس مستقیم شوید. هیچگاه از کمر خم نشوید. وقتی چمدان را بلند کردید سعی کنید آنرا نزدیک به بدن خود نگاه دارید.
♦ در حین بلند کردن یا حمل یک چمدان تنه خود را نچرخانید. اگر میخواهید جهت خود را عوض کنید این کار را با پای خود انجام دهید.
♦ اگر چمدان یا بار شما خیلی سنگین است کمک بگیرید.
♦ اجسام را به دو دست خود بدهید و همه چیز را با یک دست نگیرید چون این کار به ستون مهره شما فشار زیادی وارد میکند.
♦ وقتی میخواهید چمدان خود را در قفسه بالای سر مثل قفسه بالای هواپیما بگذارید ابتدا آنرا بالای پشتی صندلی بگذارید. سپس دو دست خود را در سمت چپ و راست چمدان گذاشته و آنرا بالای سر ببرید.
اگر چمدان شما چرخ دار است دقت کنید طرف چرخ دار اول به داخل قفسه برود. سپس یک دست خود را در بالای چمدان قرار داده و آنرا به داخل قفسه هل بدهید. برای بیرون آوردن چمدان از قفسه مراحل گفته شده را برعکس انجام دهید.
♦ اگر از کوله پشتی استفاده میکنید دقت کنید بند های شانه آن قابل تنظیم و با پد شانه ای مناسب باشد. اجسام سنگین را در پایین و مرکز کوله بگذارید.
هیچگاه کوله پشتی خود را با یک بند به روی یک شانه نیندازید. این کار موجب کمردرد میشود.
♦ اگر از کیف شانه ای استفاده میکنید گاهی آنرا روی شانه راست و گاهی شانه چپ بیندازید.
چگونه از نردبان نیفتیم
علت تعداد زیادی از مراجعه کنندگان به اورژانس ها سقوط از نردبان است. همه ما ممکن است برای دسترسی به قفسه های بالا یا بالای کمد یا برای تمیز کردن پنجره ها یا هر کار دیگری از نردبان استفاده کنیم. سقوط از نردبان میتوان موجب انواع آسیب های اندام مانند کوبیدگی و زخم و شکستگی شود.
برای پیشگیری از احتمال سقوط به موارد زیر دقت کنید و آنها را بکار ببندید.
♦ قبل از هر بار استفاده از نردبان آن را بدقت وارسی کنید. بخصوص به پیچ های شل، لولاها و کثیف و لغزنده بودن نردبان بیشتر دقت کنید.
♦ نردبان را روی سطح صاف و محکم که لغزنده نیست بگذارید. هیچوقت برای بدست آوردن طول نردبان را روی جعبه نگذارید.
برای هر دو متر ارتفاع باید پای نردبان نیم متر از پای دیوار عقب تر قرار گیرد. اگر میخواهید به سر بام بروید نردبان باید یک متر بالاتر از کف بام برود ولی هیچوقت پایتان را روی نقطه ای از نردبان که بالاتر از کف بام است قرار ندهید.
♦ برای رفع خستگی بالای نردبان ننشینید.
♦ برای هر کاری از نردبان مخصوص آن کار استفاده کنید.
♦ وقتی روی نردبان هستید مراقب باشید اشیاء را با احتیاط جابجا کنید. ممکن است تعادل شما به هم بخورد.
♦ نردبان را نزدیک کار بگذارید. روی نردبان خیلی به یک طرف خم نشوید.
♦ وقتی روی نردبان هستید آنرا به چپ و راست نبرید. از نردبان پایین بیایید و آنرا جابجا کنید و سپس دوباره از آن بالا بروید.
♦ در یک لحظه بیش از یک نفر روی یک نردبان نرود.
♦ وقتی باد شدید میوزد از نردبان استفاده نکنید.
♦ اگر خسته هستید یا احساس گیجی میکنید یا از داروهای خواب آور استفاده کرده اید از نردبان استفاده نکنید.
♦ وقتی از یک نردبان بلند بالا میروید از یک نفر بخواهید پایه های نردبان را برای شما بگیرد. در حین بالا رفتن از نردبان در وسط آن قرار بگیرید و بالا بروید. با هر دو دست دو طرف نردبان را بگیرید. رو به نردبان بالا یا پایین بروید نه پشت به آن.
♦ کف کفش شما نباید لغزنده باشد. دقت کنید بند کفش هایتان یا پاچه شلوارتان آنقدر بلند نباشد که زیر پایتان گیر کند.
♦ اگر از نردبان افتادید وحشت زده نشوید. با آرامش ببینید صدمه خورده اید یا خیر. اگر میبینید نمیتوانید بلند شوید کمک بخواهید. اگر صدمه ندیده اید کمی صبر کرده، استراحت کنید و سپس به کار خود ادامه بدهید.